تماشای هنر ایران در سال 1400 در آینه‌ی درز

28 اسفند 1400

28 اسفند 1400 بررسی

نویسنده : درز

زمان خواندن : ۱۷ دقیقه

مقدمه

سال 1400 با تمام تعطیلی‌ها، تعویق‌ها و تحولات عجیب‌وغریبی که در زندگی فردی و اجتماعی ما به وجود آورد، به پایان رسید. صحنه‌ی هنر تجسمی ایران نیز از سیل این رخدادها در امان نبود و به شکل‌های مختلف تحت‌تأثیر آن قرار گرفت؛ اما امسال به‌دلیل برنامه‌ریزی دقیق‌تر، بهره‌گیری از تجربیات دو سال گذشته و البته واکسیناسیون گسترده، روند مقابله با همه‌گیری کووید-19 بهتر پیش رفت و رویدادهای هنری کمتر ناچار به تعویق یا لغو شدند. گالری‌ها و موزه‌ها، نمایش‌ها و آرت‌فرها، بی‌ینال‌ها و حراجی‌ها توانستند برنامه‌های حضوری و فیزیکی خود را از سر بگیرند و هنر تجسمی ایران روزهای پویا و پرهیجانی را تجربه کرد. اما یکی از مزایای ماجرای پاندمی، پرورش ایده‌های خلاقانه یا راه‌حل‌های جایگزین برای هرچه پرشورتر نگه داشتن فضای هنری و جلوگیری از به‌حاشیه رفتن هنر در زمانه‌ی محدودیت فعالیت‌های جمعی بود. گالری‌ها، آرت‌فرها، حراجی‌ها و هنرمندان مستقل، به امکانات فضای آنلاین توجه بیشتری نشان دادند و تلاش کردند فعالیت خود را در این زمینه گسترده‌تر کنند یا رویدادهای آنلاین را در کنار برنامه‌های حضوری برگزار نمایند تا مخاطبان را به بازدید هرچه بیشتر از رویدادها دعوت کنند. در سالی که گذشت پلتفرم «درز» تلاش کرد صحنه‌ی هنر تجسمی ایران را به‌دقت رصد و دنبال کند و موفق شد بخش قابل توجهی از فعالیت هنرمندان، نمایش‌ها، آرت‌فرها، حراجی‌ها و بی‌ینال‌ها در سراسر جهان را پوشش دهد و وقایع دنیای هنر امروز را ارزیابی نماید. با بهترین آرزوها برای تمام اهالی هنر تجسمی ایران، گزیده‌ای از وقایع و مهم‌ترین رویدادهای عرصه‌ی هنر امسال را مرور خواهیم کرد:

نمایش‌ها

در سال 1400 نمایش‌های گروهی، انفرادی و آنلاین متعددی با حضور هنرمندان ایرانی در گالری‌ها و موزه‌های سراسر جهان برپا شد که «پلتفرم درز» 1223 نمایش را پوشش داد. از این میان 646 مورد در تهران و 192 مورد در شهرستان‌ها برگزار شد. طبیعی است که همچنان مرکزگرایی در عرصه‌ی هنر تجسمی ایران قابل مشاهده است و طبق این آمار، تعداد نمایش‌های پوشش‌داده‌شده در تهران بیش از 344 درصد بالاتر از شهرستان‌ها بوده است. بااین‌حال بعضی گالری‌ها، مانند گالری اِو، تلاش کردند با برگزاری نمایش‌های دوره‌ای از هنرمندان شهرها و استان‌های مختلف در شهر تهران، به‌نحوی با این مرکزگرایی مقابله کنند. با وجود همه‌گیری کووید- 19 و شرایط دشوار برگزاری نمایش‌ها به‌صورت حضوری، این آمار بسیار جالب توجه است و نسبت به سال گذشته رشد چشم‌گیری را نشان می‌دهد. در سال 1399 درز 836 نمایش را پوشش داد که 160 مورد از آن‌ها به نمایش‌های خارج از ایران اختصاص داشت. ماه آبان با مجموع 122 نمایش داخلی و خارجی، بیشترین تعداد نمایش‌های پوشش‌داده‌شده را به خود اختصاص داد و فروردین با 33 نمایش، در انتهای این لیست قرار داشت.

امیر ح. فلاح امسال با 5 نمایش انفرادی و در مجموع 16 نمایش گروهی و انفرادی، بیشترین تعداد نمایش را برگزار کرد. همچنین از آثار اردشیر محصص 3 نمایش انفرادی در گالری سحر بلوکی (کانادا)، گالری آرتیبیشن و گالری نیان برگزار شد.

مجموع 838 نمایش داخلی که پلتفرم درز در سال 1400 مورد بررسی قرار داد، در 15 شهر مختلف برگزار شد و گالری اکنون اصفهان با 29 نمایش، امسال «فعال‌ترین گالری خارج از تهران» بود. از مهم‌ترین رویدادهای سال 1400 می‌توان به سه نمایش انفرادی برگزارشده در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران اشاره کرد. این موزه امسال پس از بازگشایی میزبان نمایش «نهان بر عیان» شهریار حاتمی بود. همچنین نمایشی از آثار منتخب اندی وارهول در این موزه برگزار شد که در نوع خود حائز اهمیت است. همچنین باید از نمایش «مروری بر آثار مهدی سحابی»، هنرمند و مترجم شهیر، نیز نام برد؛ که در آن آثاری از دوره‌های کاری مختلف سحابی در رسانه‌ها و مجموعه‌های مختلف در کنار هم به نمایش درآمد که پیش از آن به این شکل و گستردگی ارائه نشده بود.

بیشتر بخوانید:

از نمایش‌های داخلی مهم در سالی که گذشت باید به نمایش «مروری بر آثار محسن وزیری مقدم» در کارخانه‌ی آرگو اشاره کرد که کارهای ارزشمند و در مواردی کمتردیده‌شده از این هنرمند بزرگ را در کنار هم ارائه داد و دوباره یاد و نام او را زنده کرد. علی نصیر دیگر هنرمند شناخته‌شده‌ای بود که امسال در دو نمایش هم‌زمان در گالری اُ و پروژه‌های 009821 آثارش را به تماشا گذاشت. نام منوچهر معتبر نیز در میان هنرمندان نام‌آوری که امسال نمایشی از آثارشان را برگزار کردند، خودنمایی می‌کند. معتبر کارهای خود را در گالری طراحان آزاد به نمایش درآورد.

مدار موازی امسال نیز پذیرای هنرمندان متعددی بود و دو نمایش مهم از دو هنرمند جوان اما شناخته‌شده را برگزار کرد که در نوع خود بسیار دیده شد؛ چیدمان انفرادی مملی شفاهی با عنوان «شب داوری: پدرم مردم را می‌کشد» و نمایش «در ستایش پلک زدن» از هدی کاشی‌ها. نمایش عکس‌های مهشید نوشیروانی با عنوان «به ما نگاه کنید» و نمایش آثار مینا نوری با عنوان «آن‌ها هم بودند» در گالری امکان، از دیگر رویدادهای مهمی بودند که به آثار هنرمندان نسل قبل می‌پرداختنند. هردو نمایش بر آثاری تمرکز داشتند که در حدود سال‌ 1357 خلق شده‌اند؛ اما سال‌ها در معرض دید قرار نگرفته بودند. همچنین نمایش انفرادی «دیوار» از فرشید ملکی در گالری طراحان آزاد و نمایش «چنگیز شهوق: سه‌دهه آثار» در پلاس 2 نیز دیگر رویدادهای قابل توجه امسال بود.

در کنار همه‌ی رویدادها باید به گالری‌های تازه‌تأسیس امسال اشاره کرد که شهر کاشان در این زمینه پیشتاز بود؛ خانه لوسی، گالری مریم و گالری فیوز از گالری‌های تازه‌تأسیس این شهر به‌شمار می‌آیند.

نمایش‌های هم‌زمان‌ هنرمندان در دو رویداد جداگانه، از دیگر نکات قابل توجهی است که باید به آن اشاره کرد. به‌عنوان‌مثال علی نصیر به‌صورت هم‌زمان در گالری اُ و پروژه‌های 009821، پانته‌آ رحمانی در گالری اعتماد و بنیاد لاجوردی و بیژن اخگر در گالری امکان و مکان سابق گالری آب‌انبار آثار خود را به نمایش گذاشتند.

تعداد نمایش‌های برگزارشده از آثار هنرمندان ایرانی در خارج از کشور، از طرفی نشان‌دهنده‌ی اقبال هنر ایران در عرصه‌ی بین‌المللی و توجه گالری‌ها و موزه‌های جهانی به هنر ایران است و از طرف‌دیگر تمرکز بیشتر هنرمندان و گالری‌های داخلی به عرصه‌ی جهانی و فعالیت‌های برون‌مرزی را نمایان می‌کند.

از نمایش‌های شاخصی که امسال در خارج از کشور برپا شد، باید از نمایش آثار منوچهر یکتایی در کارما (نیویورک) نام برد که می‌توان آن را مهم‌ترین نمایش انفرادیِ این هنرمند طی دهه‌ی اخیر در جهان دانست.

طلا مدنی، هنرمند جوانی که در عرصه‌ی بین‌المللی مطرح شده و سروصدای زیادی برپا کرده است، امسال نمایش انفرادی مهمی در پیلارکوریاس برگزار کرد.

خانه‌ی حراج ساتبیز به پاس نکوداشت جایگاه و سال‌ها فعالیت‌ هنری محسن وزیری مقدم، نمایشی از آثار او برپا کرد که به یادآوری و همینطور معرفی بیشتر این هنرمند شناخته‌شده کمک شایان توجهی نمود. همچنین آثار عباس کیارستمی، هنرمند نامدار ایران، در مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پُمپیدو به تماشا درآمد.

از دیگر رویدادهای برجسته‌ی سالی که گذشت، نمایش آثار هادی فلاح‌پیشه و رها رئیس‌نیا در نمایشگاه گریتر نیویورک موما پی‌اس‌وان بود که نام این‌دو هنرمند را در عرصه‌ی جهانی مطرح کرد.

ارغوان خسروی از هنرمندان پرکار امسال بود و نمایش انفرادی «حقیقت این است که» در گالری کونیگ برلین با استقبال خوبی روبه‌رو شد. شیرین نشاط هم که «سرزمین رویاها»ی خود را در چند نمایش مهم در شهرها و گالری‌های مختلف جهان ارائه داده و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان گالری گودمن نیویورک را نام برد، امسال آخرین نمایش انفرادی خود را در موکا تورنتو برگزار کرد.نمایش انفرادی عسل پیروی با عنوان «چشم‌انداز جاده‌ی لغزنده» که در گالری استاندارد اُسلو برپا شد نیز از رویدادهای شاخص امسال بود که توجه زیادی را به خود جلب کرد. آویش خبره‌زاده نیز امسال دو نمایش در نشنال گالری آو آرت و کرام‌ول پلیس برگزار کرد.

نائیری باغرامیان نیز دیگر هنرمند ایرانی شناخته‌شده بود که امسال چند نمایش شاخص در گالری‌هایی چون ماریان گودمن و وینا سشن برپا کرد و به‌عنوان هنرمند منتخب نشر پرایز انتخاب شد و جایزه‌ی آن را به دست آورد. از نمایش‌های هم‌زمان یک هنرمند در دو گالری مختلف در خارج از کشور می‌توان به ارائه‌ی طلا مدنی در دو شعبه از پیلار کوریاس، نمایش هادی فلاح‌پیشه در دو شعبه از گالری رودئو و نمایش کورپور در دو گالری شراین و سارجنتس داترز اشاره کرد. همچنین در آخرین روزهای سال 1400 نمایش مهدی قدیانلو در گالری مطرح و تراز اول گاگوسیان افتتاح خواهد شد که بسیار جالب توجه است.

بیشتر بخوانید :

آرت‌فرها

آرت‌فرها از مهم‌ترین رویدادهای جهان هنر امروز به‌شمار می‌آیند و در سالی که گذشت نیز نقش پررنگی در عرصه‌ی بین‌المللی ایفا کردند. در سال 1400 پلتفرم درز 112 آرت‌فر از سراسر جهان را پوشش داد. در این رویدادها 21 گالری ایرانی شرکت داشتند و در مجموع 169 گالری از سراسر جهان آثار 165 هنرمند ایرانی را در آن‌ها به نمایش درآوردند. بررسی این آمار و مقایسه‌ی اعداد نسبت به سال گذشته، افزایش حضور هنرمندان ایرانی در آرت‌فرهای جهانی را نشان می‌دهد.

سال گذشته هنوز امکان تطبیق شرایط با پاندمی فراهم نشده بود و بسیاری از آرت‌فرها، بعد از چندبار تعویق، در نهایت مجبور به لغو رویداد حضوری خود شدند؛ در حالی‌که تمهیدات لازم برای برگزاری برنامه‌ها به‌صورت آنلاین را نیز فراهم نکرده بودند. به‌این‌ترتیب تعداد آرت‌فرهای برگزارشده به‌شدت کاهش پیدا کرد. اما به‌طور کلی نمی‌توان از حضور پررنگ گالری‌ها و هنرمندان ایرانی در آرت‌فرهای امسال چشم پوشید. این موضوع نشان می‌دهد که هنرمندان ایرانی‌ها نسبت به وقایع بین‌المللی پیگیرتر شده‌اند و به حضور در عرصه‌ی جهانی تمایل زیادی پیدا کرده‌اند.

در میان گالری‌های ایرانی، گالری دستان بیشترین حضور در آرت‌فرهای جهانی را داشت و در سال 1400 در آرمری، آرت دبی، آرتیسیما، فریز لس‌آنجلس، آسیا امروز، فیاک، آرت 021، لیسته شو تایم، لیسته 2021، فریز نیویورک و بازار هنری کتاب بن‌گاه شرکت کرد. هنرمندان ایرانی امسال بیشترین حضور را در آرت‌فرهای آسیا امروز، ولتا بازل، آرت دبی، آرت ابوظبی، کانتمپورری استانبول و آرتیسیما ثبت کردند.

هدی کاشی‌ها با حضور در 8 آرت‌فر، هنرمند ایرانی پرکار این رویدادهای بین‌المللی بود که به‌عنوان یکی از ستارگان نوظهور فریز لس‌آنجلس 2022 معرفی شد و نقاشی‌های او توجه بسیاری را در سراسر جهان به‌خود جلب کرد. کاشی‌ها علاوه‌براین امسال در فیاک 2021، آرت دبی، آرت 021، آسیا امروز، فریز نیویورک، آرت آنتورپ و من آرت (هردو همراه با گالری ناتالی اُبادیا) حضور داشت. فرخ مهدوی دیگر هنرمند ایرانی فعال در زمینه‌ی آرت‌فرها بود و با حضور در 5 آرت‌فر فیاک، آرت دبی، آرت 021، فریز لس‌آنجلس و فریز نیویورک، مورد توجه عرصه‌ی هنر بین‌المللی قرار گرفت.

گالری سرادی‌پور که یکی از گالری‌های پرکار در آرت‌فرهای امسال بود و در 6 آرت‌فر آرت ابوظبی، آسیا امروز، آرمری شو، کیاف، ولتا و جینگ آرت شرکت داشت. این گالری با نمایش آثار مسلم خضری، جایزه‌ی بوث پرایز آرمری شو نیویورک 2021 را از آن خود کرد.

بنابر گزارش وب‌سایت آرتسی، گالری کاوی گوپتا با نمایش آثار هنرمندانی از جمله کورپور، جزو 10 غرفه‌ی برتر آرمری شد. نقاشی‌های مقداد لرپور نیز که از طرف زیرزمین دستان در آرمری به نمایش درآمد، توجه زیادی را به خود جلب کرد و جزو کارهای درخشان این رویداد مهم معرفی شد. همچنین نمایش آثار منیر شاهرودی فرمانفرماییان در گالری جیمز کوهن نیویورک در فریز لس‌آنجلس 2021 هم از رویدادهای مهم امسال به‌شمار می‌آید.

شیرین نشاط امسال هم توجه زیادی را به‌خود جلب کرد و در برنامه‌ی عمومی فوتو لندن، پروژه‌ی «سرزمین رویاها» را در غرفه‌ای انفرادی به نمایش گذاشت. او به پاس چند دهه فعالیت هنری، جایزه‌ی استاد عکاسی فوتو لندن 2020- 2021 را به دست آورد.

بازار کتاب هنری بن‌گاه از رویدادهای داخلی مهم امسال بود که چهارمین دوره‌ی خود را در ابعادی وسیع‌تر در آواسنتر برگزار کرد. از دیگر نکات قابل ذکر درباره‌ی آرت‌فرها در سالی که گذشت، حضور دو گالری باوان در ولتا بازل و تالار این‌جا در آرتیسیما بود که هردو اولین حضور خود به‌صورت فیزیکی را در آرتفری بین المللی را تجربه کردند. آسیا امروز آثار بیشترین تعداد از هنرمندان ایرانی را میزبانی کرد و در بخش‌های مختلفی چون «تهران امروز»، «پلتفرم ایران» و همچنین نمایش اختصاصی آثار فریده لاشایی از بنیاد لاشایی به معرفی و ارائه‌ی هنر ایران پرداخت. گالری‌های مختلفی از ایران در آرت‌فرها کار عکاسی ارائه دادند؛ اما گالری راه ابریشم تنها گالری ایرانی بود که به‌صورت کامل بر رسانه‌ی عکس تمرکز داشت و در فوتو پاریس شرکت کرد. همچنین از وقایع مهم امسال می‌توان به تأسیس آرت‌فر آی آو دِ کالِکتِر توسط نازی واثق، کارآفرین، مشاور هنری و استراتژیست فرهنگی ایرانی، اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

حراجی‌ها

در سال 1400 پلتفرم درز 287 رویداد حراجی بین‌المللی را پوشش داد که توسط 132 خانه‌ی حراجی در تمام شعب برگزار شدند. مقایسه‌ی این آمار با 177 رویداد حراجی سال گذشته، رشد قابل توجهی را نشان می‌دهد. این رویدادها هم به‌صورت آنلاین و هم حضوری برپا شدند و از این‌جهت می‌توان گفت که خانه‌های حراجی برای مقابله با شرایط رکود حاصل از همه‌گیری چاره‌ای اندیشیده‌ و برنامه‌های خود را به انحاء گوناگون برگزار کرده‌اند. خانه‌های حراجی‌ ای‌جیز با برگزاری 27 رویداد (که در غالب آن‌ها کارهای اردشیر محصص را ارائه داده)، ساتبیز با 25 رویداد، فیلیپس با 9 رویداد و کریستیز با 7 رویداد، امسال در صدر جدول فعالیت‌های پلتفرم درز در زمینه‌ی حراج آثار ایرانی قرار دارند. در رویدادهای حراجی‌ امسال 936 اثر هنری متعلق به 348 هنرمند ایرانی توسط درز پوشش داده شده که از میان آن‌ها 592 مورد به فروش رسیده است. رویداد 13 دسامبر 2021 ونو آکشن با 74 اثر، رویداد 16 ژانویه 2021 میلونن با 51 اثر و رویداد 22 فوریه 2022 بونامز آنلاین با 33 اثر، در صدر جدول حراجی‌های خارجی قرار دارند.

حراجی‌های برگزارشده طی سال 1400 به چند هنرمند ایرانی بیش از بقیه اقبال نشان دادند و آثار آن‌ها به‌صورت چشمگیری در خانه‌های حراجی مختلف به حراج گذاشته شد. در این میان اردشیر محصص با رکورد 96 اثر در صدر این لیست قرار دارد و بعد از آن، تقریباً با نصف این میزان، شیرین نشاط با 45 اثر قرار گرفته است.

چارلز حسین زنده‌رودی و ناصر اویسی، به‌طور مشترک رده‌ی بعدی این فهرست را با 27 اثر به خود اختصاص داده‌اند. منوچهر یکتایی با 23 اثر و پس از آن صادق تبریزی با 19 اثر، رده‌های بعدی را از آن خود کرده‌اند. بررسی این مورد به‌تنهایی نشان می‌دهد که هنرمندان پیشکسوت و شناخته‌شده‌ی ایرانی بیش از هنرمندان نوظهور یا معاصر موردتوجه خانه‌های حراجی قرار گرفته‌اند.

با توجه به حضور هنرمندان نامدار، شاید جالب باشد که ادامه‌ی این فهرست را نیز بررسی کنیم؛ پرویز تناولی، ناصر عصار و جعفر روحبخش با 14 اثر، رضا درخشانی و مارکو گریگوریان با 13 اثر، طلا مدنی و محمد احصایی با 12 اثر، بهمن دادخواه، فرهاد مشیری و محسن وزیری‌مقدم با 11 اثر، شادی قدیریان و عباس کیارستمی با 10 اثر، فاطمه عیوضی و فرامرز پیلارام با 9 اثر، میشل شهبازیان، بهمن محصص و عباس غریب با 8 اثر، سیراک ملکنیان، سمیرا علیخانزاده و منوچهر نیازی با 7 اثر، نوید نور، منیر فرمانفرماییان، محمدعلی ترقی‌جاه، کامبیز درمبخش، ژازه تباتبایی و قاسم حاجی‌زاده با 6 اثر، یراوند نهاپتیان، واحد خاکدان، شهرام کریمی، قدرت‌الله عاقلی، صادق تیرافکن، پرویز کلانتری، محمد حمیدی، محمد فاسونکی، حسین محجوبی، حسین کاظمی، احمد مرشدلو، علی گلستانه و بهجت صدر با 5 اثر حضور دارند. بررسی این موضوع که چرا امسال برخی هنرمندان شاخص و شناخته‌شده‌ی ایرانی به‌نسبت کمتر موردتوجه قرار گرفته‌اند، به‌عنوان‌مثال حضور بهجت صدر تنها در 5 رویداد یا بهمن محصص در 8 رویداد حراجی، می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد.

در میان کل کارهای مدرن و معاصر ایرانی فروش‌رفته در رویدادهای بین‌المللی در سال 1400، اثری از بهمن محصص بالاترین رقم را به خود اختصاص داد و در رویداد 25 مارس 2021 ساتبیز لندن با قیمت پریمیوم 1 میلیون و 7 هزار و 200 پوند فروخته شد. اما گران‌ترین اثر ایرانی که امسال در رویدادهای حراجی به فروش رسید، کاری از عبدالله‌خان نقاش‌باشی بود که به اواخر دوره‌ی قاجار تعلق دارد و همین موضوع جایگاه آن را متفاوت می‌کند. این اثر در رویداد 1 آوریل 2021 کریستیز لندن به قیمت پریمیوم 2 میلیون و 302 هزار و 500 پوند فروخته شد.

حراج تهران دیگر رویداد مهمی است که در زمینه‌ی خرید و فروش آثار ایرانی باید به آن اشاره کرد. در رویداد مردادماه حراج تهران 120 اثر و در رویداد دی‌ماه آن 80 اثر از هنرمندان ایرانی به حراج گذاشته شد. در میان آثار هنری که امسال به تومان به فروش رسیده‌اند، «شاعر نشسته»ی پرویز تناولی در صدر جدول قرار دارد که در حراج تهران با قیمت 14 میلیارد و 600 میلیون تومان به فروش رسید و رتبه‌ی بعدی به «شیراز» منیر فرمانفرماییان اختصاص دارد که در حراج تهران با قیمت 13 میلیارد تومان به فروش رسید. این دو اثر رکورد گران‌ترین کارهای حراج تهران در تمام ادوار را به‌خود اختصاص دادند.

در ادامه می‌توان به کارهای ارزشمند از هنرمندان شناخته‌شده اشاره کرد که امسال در حراجی‌ها با قیمت نهایی بالاتر از بیشترین قیمت تخمین‌زده‌شده به فروش رسیدند. در صدر این جدول اثر منوچهر یکتایی قرار دارد که در کوتون آکشنز بوفالو 690 درصد بالاتر از برآورد آن و با قیمت 27600 دلار به فروش رسید. یکتایی رتبه‌ی بعدی این جدول را نیز به خود اختصاص داده است و اثری از او در کرنته د سن سیر پاریس با 563 درصد بالاتر از بیشینه برآورد قیمت، و با عدد نهایی 84500 یورو فروخته شد. رتبه‌ی بعدی به اثر درخشان بهمن محصص تعلق داشت که در ساتبیز لندن با 462 برابر بالاترین برآورد قیمت آن، 277200 پوند فروخته شد.

بیشتر بخوانید:

رویدادهای جانبی

امسال کار ثابتی از ارکیده ترابی باعنوان پروژه‌ی دهلیز به‌مدت یک‌سال در موزه‌ی هنرهای معاصر شیکاگو (ام.سی.اِی) به تماشا درآمد که در نوع خود جالب توجه بود. اثر «باران سیاه» از ارغوان خسروی توسط موزه‌ی رز آرت خریداری شد و اکنون در مجموعه‌ی دائمی آن نگهداری می‌شود. همچنین نقاشی دیواری «مدرسه‌ی ماهی» از ایمان راد در کویینز نیویورک به اتمام رسید و به تماشا گذاشته شد.

امسال در کنار فعالیت‌های مشخصی که در قالب نمایش‌ها، آرت‌فرها، بی‌ینال‌ها و حراجی‌ها برگزار شد، رویدادهای جانبی مهمی هم در صحنه‌ی هنر تجسمی ایران رخ داد؛ از جمله انتشار کتاب‌های مرتبط با هنرمندان مثل کتاب «شیرین نشاط در گفت‌وگویی بلند با محمد عبدی» (نشر بیدگل)، کتاب «قباد شیوا، از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» (بنیاد لاجوردی)، کتاب «استاد محمد سیاه‌قلم: هنرمندی با سه چهره» نوشته‌ی یعقوب آژند (نشر بایگانی)، کتاب «روزگار نو: خاطرات غلامحسین نامی» (نشر نظر)، کتاب «در جست‌وجوی آزادی، درباره‌ی گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان» (نشر نظر)؛ کتاب «نیکی نجومی: قطعه‌ای از یک پرتره» (نشر نظر) اشاره کرد. همچنین امسال دو کتاب مهم از هنرمندان ایرانی توسط انتشارات خارجی به چاپ رسید؛ «مونوکسید تهران» نگار فرجیانی و «آوت‌سایدر» مرتضی زاهدی در دانشگاه ییل.

بیشتر بخوانید:

در انتها باید یادی کنیم از ایران درودی، کامبیز درم‌بخش، علی گلستانه، حسین والامنش و کاوه نجم‌آبادی، هنرمندان بزرگ و نامداری که در سال 1400 از جهان رخت بربستند؛ اما یاد و نام‌ بزرگ‌شان در صحنه‌ی هنر تجسمی ایران جاودان خواهد ماند.