کامبیز درم بخش

کامبیز درم‌بخش (متولد 1321) یکی از پیشکسوتان هنر کاریکاتور ایران است و در این‌زمینه هنرمندی صاحب سبک به‌شمار می‌آید. طرح‌های ساده، بی‌کلام و فاقد زمان و مکان او برای مخاطبانی از ملیت‌ها و زبان‌های مختلف قابل درک است و این زبان جهانی کارهای درم‌بخش را نشان می‌دهد.

درم‌بخش در شهر شیراز به دنیا آمد. پدرش ارتشی بود و خانواده‌ی او مدت کوتاهی پس از تولد درم‌بخش و پایان مأموریت نظامی پدر به تهران بازگشت. او از کودکی به طراحی و نقاشی علاقه داشت و اولین کار هنری خود را زمانی که دوازده‌ سال داشت فروخت. او به‌واسطه‌ی شغل پدر، که سردبیر مجله‌ای در ارتش نیز بود، برای نخستین‌بار یکی از کارهایش را در «ماهنامه‌ی ارتش» به چاپ رساند.  

فعالیت حرفه‌ای درم‌بخش در دنیای هنر با کار در مجله‌ی اطلاعات هفتگی آغاز شد؛ یعنی زمانی که تنها چهارده سال داشت. پس از آن نیز با مجله‌ی معتبر سپیدوسیاه همکاری کرد. او در این دوران آثار کاریکاتوریست‌های مطرح را که در نشریات جهانی چاپ می‌شد کپی و ایرانیزه می‌کرد تا برای انتشار در نشریات ایران مناسب باشد؛ یعنی این کاریکاتورها را با لباس‌های ایرانی و سوژه‌های خاص روز دوباره طراحی می‌کرد. 

درم‌بخش پس از پایان دبیرستان در هنرستان هنرهای زیبا به تحصیل ادامه داد. در هنرستان هانیبال الخاص و مارکو گریگوریان اساتید او بودند. بعد از فارغ‌التحصیلی از هنرستان در سال ۱۳۴۲ به آلمان سفر کرد. چون زبان آلمانی را نمی‌دانست، کاریکاتورهایی بدون شرح می‌کشید تا بتواند آن‌ها را در نشریات چاپ کند و کارهایش را بفروشد. دو سال در آلمان زندگی و کار کرد و با کاریکاتور آلمانی آشنا شد. 

بعد از آن به ایران بازگشت و با ارائه‌ی آثاری که در نشریات خارجی چاپ کرده بود، در مجله‌ی توفیق استخدام شد. او به مدت هفت‌ سال در زمینه‌ی طراحی کارت پستال، طراحی جلد و کاریکاتور و... در این مجله مشغول بود و به کاریکاتوریستی حرفه‌ای تبدیل شد. در این‌ مدت نام و اعتبار زیادی پیدا کرد و بعد از جدایی از این مجله، با نشریات و مؤسسات صاحب‌نامی از جمله «کیهان» در بخش زن روز و کیهان انگلیسی، و هم‌چنین مجله‌های نگین، فردوسی و... به همکاری پرداخت. 

طی این‌ سال‌ها در جشنواره‌های مختلف جهان شرکت کرد و به این‌ ترتیب زبان آثار او ساده‌تر و به زبان بین‌المللی نزدیک‌تر شد. او در سال ۱۳۴۸ اولین جایزه‌ی خود را به‌خاطر کاریکاتوری که در اعتراض به وضع معیشت مردم مکزیک در دوران برگزاری المپیک در این کشور کشیده بود به دست آورد.  

درم‌بخش در طول دهه‌ی چهل و پنجاه چند نمایش انفرادی برگزار کرد و «مینیاتورهای سیاه» را در گالری سیحون ارائه داد. با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و تعطیلی بسیاری از نشریات و روزنامه‌ها، درم‌بخش به همراه خانواده به آلمان مهاجرت کرد و کارش را از نو آغاز کرد. بعد از دوسال کم‌کم کارهایش در مطبوعات آلمان پذیرفته شد و دوباره فعالیت حرفه‌ای خود را از سر گرفت. طی این سال‌ها با نشریات و مطبوعات بزرگ جهان از جمله نیویورک تایمز، اسپیگل، نبل اسپالتر و... همکاری کرد و جوایز متعددی را به دست آورد. اما با وخامت اوضاع اقتصادی اروپا و ورشکستگی بسیاری از مطبوعات، با مشکلات زیادی رو‌به‌رو شد، به ایران بازگشت و در ایران به کار ادامه داد.  

درم‌بخش طی شش‌دهه فعالیت حرفه‌ای خود با مطبوعات صاحب‌نام ایران و جهان همکاری کرده و داور مدعو چند نمایشگاه بزرگ بین‌المللی کاریکاتور نیز بوده است. او بیش‌ از پنجاه نمایش انفرادی در داخل و خارج از کشور برپا کرده و در مسابقات بین‌المللی چندین جایزه برده است.  

درم‌بخش تاکنون کتاب‌های متعددی در زمینه‌ی تصویرسازی و کاریکاتور نیز منتشر کرده است. اولین کتاب آثار او با عنوان «بدون شرح» در دهه‌ی چهل شمسی توسط مؤسسه‌ی انتشارات فرانکلین به چاپ رسید. همچنین در سال ۱۳۶۴ کتاب «کامبیز» در میلان ایتالیا چاپ شد و جایزه‌ی بهترین کتاب سال را به دست آورد. او از سال ۱۳۸۶ وارد عرصه‌ی انیمیشن‌سازی نیز شده و مجموعه‌ فیلم‌های کوتاه «دلقک‌ها» از آثار او در این زمینه به‌شمار می‌آید. درم‌بخش در سال ۱۳۹۳ به پاس یک‌عمر دستاورد هنری، نشان شوالیه‌ی هنرهای تجسمی را از کشور فرانسه دریافت کرد.