2 تير تا 2 مرداد 1402
بیانیهی نمایش:
اینروزها بسیار صحبت از هنر معاصر است و آن را با هنر مدرن مقایسه میکنند. برای من اما این دو را در مقابل هم قرار دادن، برخوردی نارواست. فکر میکنم در دنیای کنونی -شاید به دلیل انقلاب دیجیتالی- مرز میان هنرها و متقاعب آن مکتبهای گوناگونِ هنری به تمامی محو و غالب اوقات برداشته شدهاست. امروز هنرمند -آگاه یا ناخود آگاه- فارغ از مکتبهای هنری به دنبال دغدغههای درونیِ خود، به مددِ نیرو و شجاعتی که معمولاً برای این مواقع لازم است، دست به خلق اثر هنری میزند.///
هم از این روست که گفتگو از انواع هنرها و در نتیجه مکتبهای هنری در زمان حاضر، از مقولههای بیمعنی است. فراتر از مرزهای یک دیسیپلین خاص، فراتر از محدودهی یک وسیله ارتباط جمعیِ بخصوص، فراتر از تعریف و توضیح، تنها و یگانه راه رشد طبیعیِ هنر و هنرمند رهایی از این محدودیتهاست، اگر همراه با پایمردی و شجاعت باشد، هرچند با سختی، هرچند با سوءتفاهم. از یاد نبریم که هنر معاصر همهشمول، آزاد، لازم ولی بدرد نخور و با این وجود اساسی است. اکنون ما در فضای هنری هشتچشمه، گزیده کوچکی از هنر معاصر و هنرمندان این شکل از هنر را، از مجموعهی لعل نشان میدهیم که به وسیله فریدون آو، حسن و حسین روشنبخت کیوریت شده است.
نمایشگاهگردان:
هنرمندان