این نـسخه از «مـصوّرنـامـه»، که یکی از پـرجـزییاتتـرین نـمایشگاه‌هـای این پـروژه مـحسوب میشـود، نتیجه‌ی بیش از پـنج سـال مـطالـعه اسـت. ایده‌ی این پـروژه بـا مـطالـعه‌ای بـر اسـاس مـنابـع الـهام، درونمـایه‌هـا و تکنیکهـای هـنرمـندان ایرانی قرن بیستم و بیست‌ویکم شکل گرفت. معیارهـایی که بـرای نـمایش آثـار در پـروژهی «مـصوّرنـامـه» درنـظر گـرفـته شـده در سـه دسـتهی کلی میگـنجند: ۱ .مـحتوا، ۲ .فرم/ظاهر، و ۳ .هنرمند. هریک از این دستهها شامل مواردی است که در زیر نوشته شده :///
۱ .۱ .مـحتوا—روایت: هـنرمـند ایدههـا را از طـریق تـصویرسـازی/نـقاشی/پـویانـمایی مـتون ادبی و بـا تکنیکهـای روایتگـری تصویری بیان میکند؛ رویدادهای خیالی با ترتیب زمانی یا به شکل آزادتر، از طریق تصاویر بیان میشوند.
۱ .۲ .مـحتوا—طـنز: هـنرمـند از تکنیکهـای طـنز، هـجو یا اغـراق کاریکاتـورگـونـه بـرای نـمایش مـسائـل اجـتماعی-فـرهنگی یا سیاسی-اجـتماعی و اظـهارنـظر دربـارهی آنهـا اسـتفاده میکند. هـنرمـند در این راسـتا از بیان اسـتعاری اسـتفادهی حداکثر میکند.
۱ .۳ .مـحتوا—تـاریخ و اسـطوره: هـنرمـند از تـاریخ اسـاطیری الـهام گـرفـته، در بـرخی مـواقـع آنرا بـا تـاریخ واقعی و سیاسـت ترکیب میکند.
۱ .۴ .محتوا—خشونت: هنرمند خشونت مردانه، جنگورزی، و مردسالاری را در آثارش بهنمایش میگذارد.
۲ .۱ .ظـاهـر—کاریکاتـورگـونـه: هـنرمـند آثـاری خـلق میکند که ظـاهـری کاریکاتـورگـونـه دارنـد. او در این راسـتا از تکنیکهـای تصویرسازی، یا تکنیکهایی ملهم از تصویرسازی یا صورتهای معاصر آن استفاده میکند.
۲ .۲ .ظـاهـر—تـصاویر تـاریخی: هـنرمـند بـه مـتون تـاریخی یا ادبی مـانـند اسـطورههـا، قـصههـای دینی یا فـولکلور اشـاره کرده، از روشهای سنتی ارجاع استفاده میکند
۲ .۳ .ظـاهـر—ارتـباطـات درونی: هـنرمـند بـه آثـار هـنری، مـنابـع تـصویری، تکنیکهـا و روشهـای هـنرمـندان دیگر ارجـاع میدهد.
۳ .هـنرمـند: هـنرمـند بخشی از یک سـنت وسیعتـر شـده، اطـلاعـات زنـدگینـامـهای او نسـبت بـه مـنابـع تـصویری اثـرش کمرنگتر میشود.
هنرمندان
