10 اسفند 1403 تا 3 ارديبهشت 1404
بیانیه نمایش:
وهم، خیال، فراواقعگرایی
از آن زمان که انسان به آفرینش هنری دست زد، همواره کیفیتی غریب در آثار هنری وجود داشته که بیننده را به سیر در عالم خیال وامیدارد.
این کیفیت غریب، ریشه در ناخودآگاه و ذهن خلاق آدمی دارد. ///
برای هنرمندان ایرانی، که در سرزمینی با تاریخی پر نشیب و فراز میزید، ساخت خیال و رویا همواره با تاریخ گره خورده و ترکیبی بهم آمیخته و غریب را میسازد؛
گاه این رویا، مربوط به گذشتهای درخشان است که غمی نوستالژیک دارد و هنرمند با غور در آن به دنبال هویتی از دست رفته میگردد؛
و گاه خیال، ذهن او را به آینده میبرد و تجسم امیدها و ترسهای جمعی قومی میشود که در هزارتوی تاریخ به تنگ آمده است.
گویی در ساحت هنر معاصر ایران، روایتگری آنچه بر این قوم گذشته و تجربیاتی که در خاطره جمعی مردمان این سرزمین نقش بسته، مفَری برای ظهور مییابد و گاه در چهرهها، گاه در بازی خط و رنگ، و گاه در زبان نمادین بازنمایی میشود.
آنچه در گالری ملل به نمایش درآمده، ماحصل خاطره قومی گذشته و رویای جمعی آینده مردمانی است که اکنون در این سرزمین زندهاند و تلاش میکنند حقیقت را در فراواقعیت بیابند و معنای آن را برای آیندگان در هنر ماندگار کنند.
سمیه رمضان ماهی
هنرمندان
نمای چیدمان
