درباره‌ی نمایش برف و لک‌لک از زبان کیوریتور آن بهزاد حاتم:

در سال ۱۳۸۷ با گشایش گالری۱۰ ، از گروهی از هنرمندان خواستم که درباره‌ی گوش ونگوگ کار بیافرینند و پس از آن درباره‌ی مونالیزا.

این برای هنرمندان چالشیست که می‌تواند به آفرینش کارهایی بی‌انجامد که بی آن آفریده نمی‌شد. چالشی که می تواند هنرمندان را به سرزمین‌هایی ناآزموده و تازه رهنمون شود.

در برخورد با یک رشته شعر از سروناز علم بیگی، این به سرم آمد که بار دیگر هنرمندان را به این آزمون فرا بخوانم. نه با ونگوگ و مونالیزا، که با چیزی از امروز و اینجا.///

سروناز علم بیگی هنرمندی چندسویه است که به درستی می‌تواند آنچه در سرش آفریده می‌شود را در چارچوبی درست بریزد.

با نقاشی‌هایش و فیلم‌های مستندی که می‌سازد شناخته شده است. نمایش بزرگی از نقاشی‌هایش در سال ۱۴۰۰ در گالری اعتماد برپا شد و در سال ۱۴۰۱ آخرین فیلمش «هزار و یک شب دوری» جایزه‌ی جشنواره‌ی جهانی فیلم مستند مونیخ را به‌دست آورد و در سینماهای آلمان و در شبکه‌های تلویزیونی به نمایش درآمد.

پیش‌تر فیلم «نقطه و شیر» درباره ی پرویز تناولی را برای همراهی با نمایش بزرگ تناولی در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران ساخته بود.

چند سال پیش یک کتاب داستان از او منتشر شد، «آنجا میان دو جهان»، داستانی پر از تخیل و تصویرهای شاعرانه، که نمی‌توانست چارچوبی جز نوشته داشته باشد.

او سال‌ها داستانی درباره‌ی یک گرگ و یک لک‌لک در سر داشت. این بار چارچوب شعر آن را در خود جای داد. گرگ و لک‌لکی که برای یافتن راز جاودانگی راهی سرزمینی دیگر می‌شوند و با چیزهایی روبرو می‌شوند که از خواب‌ها و کابوس‌ها و تجربه‌های آدم‌ها دور نیست.

نشر نظر پیشتر کتاب «یادداشت های روزانه» که درباره‌ی سروناز علم‌بیگی و کارش نوشته بودم را منتشر کرده بود. اینک کتاب «برف و لکلک» را منتشر کرده است که همه‌ی سروده‌های او را و همه‌ی کارهایی که هنرمندان با شعرهایش آفریده‌اند را در بر دارد.

کارهای هنرمندان را در گالری اُ به نمایش گذاشته‌ام. نقاشی، یک تندیس، یک ویدیو، دو چیدمان و کارهایی دیگر. در کنار این‌ها نوازندگانی از یک ارکستر تجربی، در برابر کارها بداهه‌نوازی می‌کنند.

در کتاب برف و لک‌لک چند کیو_آر _کد چاپ شده که با آن‌ها میتوان ویدیو را دید و اجرای موسیقی را دید و شنید.