بیانیه نمایش:

آن چه طی چهل و اندی سال گذشته از کشوری به وسعت ایران با تنوع بی‌نظیر محیط زیستی، قومی و فرهنگی در بیرون از مرزهای آن به ویژه در کشورهای اروپای غربی و ایالات متحده بازتاب یافته اغلب پنجره‌ای محدود و جزئی از کلیتی متنوع و گسترده بوده که بسیار کیوریت شده از طریق رسانه‌های جمعی و اجتماعی به گوش و چشم مخاطبان خارجی علاقه‌مند یا کنجکاو رسیده است حوزه هنرهای تجسمی هم در این روش مواجهه مستثنی نبوده و به دلیل حضور بسیار کمتر متخصصان در بازتاب واقعیت آن چه به واقع در آن گذشته و میگذرد ضعیف تر و محدودتر هم عمل شده است.

همان طور که تولید اخبار مربوط به این سرزمین اغلب از دو طریق و توسط دو طیف از خبرنگاران، مفسران و نویسندگان صورت گرفته است از یک سو خبرنگاران و روایتگرانی که در حوزه کاریشان با استناد بردانش عمومی تسلط به ابزارهای اجرایی رسانه‌شان و قدرت قصه گوییشان قادرند روایتی از هر چه و هرجا را آن طور که قرار است ارائه دهند و از سوی دیگر متخصصانی پژوهشگر و مشاهده‌گر که اعتقاد به لمس و تجربه دیداری و عملی از واقعیت در جریان دارند جامعه هدف هم معمولن به دو دسته متفاوت تقسیم شده است.///

دسته نخست، گروهی عام‌تراند که علاقه‌شان بیشتر به اخبار پرهیاه و کمتر تحلیلی و اگزوتیک است و دسته دوم گروهی که کنجکاوی بیشتری دارند و نگاه مشاهده‌گر و تحلیلی راوی برایشان مهم‌تر است و چندان اعتمادی به پروپاگاندای همه‌گیر ندارند. دسته اول به طور طبیعی مخاطب هنر اگزوتیکی هستند که در بسیاری از موارد محصول خلاقیت برخی از ایرانی تباران مقیم خارج از این سرزمین با نگاهی با فاصله و از دور به ریشه‌هایشان است و صد البته موج سواران مقیم داخل و گروه دوم اگر در برهه‌هایی از تاریخ که سفر به این کشور میسرتر بود ترجیح به یافتن تجربه‌ای دست اول داشته اند (مانند بسیاری از کیوریتورها، گالری داران صاحب نام هنرمندان و متخصصان حوزه هنرهای تجسمی که به ویژه بین سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۹ به ایران سفر می‌کردند که نگاهی بسیار واقعی‌تر، فراگیرتر و عمیق‌تر نسبت به آن دسته از آثار و جریان‌های هنری‌ای واقعی که محصول حیات سیاسی-اجتماعی و فرهنگی خالقانشان بود به دست می‌آوردند.

با انزوای بیشتر این سرزمین متنوع سرشار از تخیل آن چه در حوزه اندیشه و هنر به عنوان نمونه‌هایی از محصول خلاقه جاری خارج از مرزهای این خاک بازتاب پیدا می‌کرد از آن چه به واقع در جریان بود بیشتر و بیشتر فاصله می‌گرفت و محصولات و نه حتی آثار هنری اگزوتیک که اغلب چیزی جز پنجره کوچک عوام فریبانه‌ای مبتنی بر پارادوکس‌های سطحی اجتماعی در برابر چشمان کنجکاو جهانیان نمی‌گشود بسیار فراگیرتر عرضه و توسط مخاطبان پذیرفته می‌شد این روند با طغیان‌های اجتماعی اخیر افزایش یافت و مورد توجه حتی طیف وسیع‌تری از افراد که پیش از این جریان لزومن دنبال کننده جریانات هنری هم نبودند قرار گرفت ایران بار دیگر در سرخط اخبار جهان قرار گرفته بود و این بار به دلیل خاستگاه مدنی و زن محور اتفاقاتی که در آن در جریان بود و در نتیجه بر بار اگزوتیسم آن صدها برابر می‌افزود بیش از پیش مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت که این توجه در برگیرنده جماعت «هنردوست» نیز می‌شد این طور بود که بسیاری از فعالان حوزه تجسمی خارج از کشور نیز به طرح و ارائه آثار هنری مرتبط پرداختند، اما با فاصله با آنچه به واقع طی چهل و اندی سال گذشته میان نسل‌های مختلف هنرمندان مقیم ایران رخ داده بود.

به پیشنهاد آوا ایوبی، مدیر مؤسس گالری جوان باوان به برگزاری نمایشی با این رویکرد و این بار با طراحی و انتخابی از داخل این سرزمین و با نگاهی غیر اگزوتیک پروژه‌های هنری مریم مجد که یک پلتفرم خصوصی کیوریتوریال پژوهش محور است در کنار این گالری قرار گرفت تا آنچه را که دغدغه‌ای مشترک می‌پنداشت به اجرا بگذارد. پیش از آغاز این همکاری زمان برگزاری همزمان با آرت فردبی به تصویب رسیده بود فرصت کوتاهی برای ایده پردازی انتخاب هنرمندان و آثارشان و انجام تمامی امور اجرایی وجود داشت به این ترتیب، بار دیگر طبق اعتقاد راسخمان در هم افزایی قدرت و توان اجرایی و پیش برد بهینه اهداف تعریف شده در هر پروژه که از طریق کار گروهی میسر می‌شود همکاری میان تیم‌های گالری باوان ام ام ای پی، پروژه های ۰۰۹۸۲۱ و استودیو طبل آغاز شد تا مطلوب ترین نتیجه در زمانی بسیار محدود به دست آید.

مجموعه به نمایش درآمده در بستر محتوایی بیانیه نمایش و از همان زاویه دید طرح شده، آثار هنرمندانی بسیار شناخته شده را در کنار آثار هنرمندان جوان‌تر و برخی کمتر شناخته شده قرار می‌دهد تا تجربه زیسته دسته اول هر یک از خالقان این آثار را که در تنوع و گوناگونی این سرزمین وسیع معنا می یابند به نمایش بگذارد. آثار به نمایش درآمده در این مجموعه هم از نظر شکلی و هم محتوایی بازتابی ملموس از این تنوع اند که اغلب خالقانشان با اقامت و زیست در این خاک خلق کرده‌اند.

مریم مجد

مدیر مؤسس پروژه های هنری مریم مجد

تهران بهمن ۱۴۰۱