بیتا وکیلی نقاش معاصر است که آثار اولیهی خود را به سبکی انتزاعی خلق کرد و بهمرور با وارد کردن تصاویری مبهم در میان انبوه رنگهای درهمپیچیدهی آثارش، مفاهیمی فلسفی را بهنمایش گذاشت. ...
همه را بخوانید
1352
متولد تهران، ایران
1380
نمایشگاه انفرادی، گالری اثر، تهران
1383
نمایشگاه گروهی، شهرک بینالمللی هنرها، پاریس
1384
نمایشگاه انفرادی، گالری اثر، تهران
1385
نمایشگاه گروهی، نمایشگاه هنر بینالملل پکن، چین
1388
نمایشگاه انفرادی، گالری ماه مهر، تهران
1391
نمایشگاه گروهی، «آنسوی دیگر ایران»، گالری سِم، موناکو
1391
نمایشگاه انفرادی، گالری ماه مهر، تهران
1395
نمایشگاه انفرادی، «عبور باید کرد»، گالری ایوان، تهران
1396
نمایشگاه گروهی، بازگشایی رسمی گالری کاما، لندن
1397
نمایشگاه انفرادی، «نبض زمین»، کاما گالری، لندن
1397
نمایشگاه گروهی، «احساس»، گالری کاما، تهران
1352
متولد تهران، ایران
1391
نمایشگاه انفرادی، گالری ماه مهر، تهران
1395
نمایشگاه انفرادی، «عبور باید کرد»، گالری ایوان، تهران
قیمت برآورد و فروش آثار هنری در حراجها نشانگر
ارزش قطعی و بهروز آثار هنرمند نیستند
“ مسیر آثار او از اوایل دههی نود و پس از فارغالتحصیلی از انتزاع محض به سمتوسویی تازه رفت و با پدیدارشدن فرمهایی چون فیگور انسان، نقشهی ایران، ساختمانها و تصاویر جنین انسان مفهوم و بیانی نمادین بهخود گرفت. نقاشیهای بیتا وکیلی علیرغم نمادگرایی و پرداختن به موضوعات مربوط به کشور، وطن و مادری توانسته است از تغزلگرایی و ایرانیسازی محض فاصله بگیرد و کیفیتی فلسفی پیدا کند.. “
بیتا وکیلی (متولد ۱۳۵۲) نقاش معاصری است که آثار اولیهی خود را به سبکی انتزاعی خلق کرد و بهمرور با واردکردن تصاویری مبهم در میان انبوه رنگهای درهمپیچیده، مفاهیمی فلسفی را بهنمایش گذاشت.
بیتا وکیلی در تهران متولد شد و در مقطع کارشناسی نقاشی دانشگاه هنر و معماری و کارشناسی ارشد نقاشی دانشگاه هنر تهران تحصیل کرد.
“ مسیر آثار او از اوایل دههی نود و پس از فارغالتحصیلی از انتزاع محض به سمتوسویی تازه رفت و با پدیدارشدن فرمهایی چون فیگور انسان، نقشهی ایران، ساختمانها و تصاویر جنین انسان مفهوم و بیانی نمادین بهخود گرفت. نقاشیهای بیتا وکیلی علیرغم نمادگرایی و پرداختن به موضوعات مربوط به کشور، وطن و مادری توانسته است از تغزلگرایی و ایرانیسازی محض فاصله بگیرد و کیفیتی فلسفی پیدا کند.. “
مسیر آثار او از اوایل دههی نود و پس از فارغالتحصیلی، از انتزاعِ محض به سمتوسویی تازه رفت و با پدیدارشدن فرمهایی چون فیگور انسان، نقشهی ایران، ساختمانها و تصاویر جنین انسان مفهوم و بیانی نمادین بهخود گرفت. نقاشیهای بیتا وکیلی علیرغم نمادگرایی و پرداختن به موضوعات مربوط به کشور، وطن و مادری توانسته است از تغزلگرایی و ایرانیسازیِ محض فاصله بگیرد و کیفیتی فلسفی پیدا کند.
کتاب «مجموعه آثار بیتا وکیلی» از انتشارات ایده که در سال ۱۳۹۳ منتشر شد، گزیدهای از آثار این هنرمند است و یادداشتهایی از هنرمندان و منتقدانی همچون علیرضا سمیعآذر، بهنام کامرانی، احمدرضا دالوند و پریس تنفیظی دربارهی روند کاری و تجزیه و تحلیل آثار وی را شامل میشود.
جدیدترین نمایش انفرادی آثار بیتا وکیلی با عنوان «این باغ تاریخ است» در سال ۱۴۰۰ درگالری ایوان تهران برگزار شده است.