محلّ تردید چیدمانی از بیتا رضوی را در معرض دید قرار خواهد داد، «تصاویر پاکشده از اثری درباره پاکسازی تاریخی» به بخش سانسورشدهای از چیدمان مفصل رضوی میپردازد که هفتهی گذشته در غرفهی کشور استونی در بینال ونیز رونمایی شد. این مجموعه عکس آرشیوی که بر تغییراتی که استعمارگران در مناظر مستعمرات در اثر غارت و استخراج بیرویه منابع پدید میآورند، تمرکز دارد، قرار بود بخشی از نمایشگاهی باشد که در غرفهی مذکور با عنوان «جنون ارکیده. سودای فراوانی» به نمایش دربیاید اما با پافشاری و اعمالنفوذ کیوریتور این پاویون از نمایش نهایی بازماند و جایش را به نوارهایی سفیدرنگ داد که بخشهای پایینی این چیدمان بزرگ را تشکیل میدادند.
بیتا رضوی ( ۱۳۶۲) هنرمندی چندرشتهای است که بیشتر به خاطر کاربست خودبازگوییهایی داستانی شناخته میشود که بر محور مشاهدات و تأملاتش بر اوضاع واحوال زندگی روزمره شکل میگیرند. رضوی در حین کار بهعنوان نظافتچی در هلسینکی، ردپاهایی از نقش و طرح خانههای فنلاندی را، در جایگاه جلوههایی از هویت ملی، در عکسهایش ثبت کرد (۲۰۱۰). او در استودیوی خود در آکادمی هنرهای زیبای فنلاند با همکلاسی خود ازدواج کرد تا بدین شکل سیاستهای مهاجرپذیری فنلاند را مخاطب قرار داده باشد (۲۰۱۱). او چهار سال را صرف بازسازی دو خانه در استونی کرد تا مواد و مصالح نوسازی شوروی را درطی سالهای تغییر شرایط اقتصادی و سیاسی مطالعه را بررسی کند (۲۰۱۹). بیتا رضوی در سال ۲۰۱۷ جایزه بزرگ بنیاد اسکار افلندز را دریافت کرد و به عنوان نماینده استونی در پنجاهونهمین بینال ونیز حضور داشت.
بیتا رضوی هنگام نوشتن این متن در ونیز است. او با ارائه بخش سانسور شده چیدمان خود در نمایشگاهی سیار که از سرزمین مادریاش شروع میشود، تلاش میکند تا پیچیدگیهایی را روشن کند که زمانی پدیدار میشوند که تاریخ استعماری اروپا صرفاً از منظر اروپایی روایت میشود و گرایشهایی نسبت به پوشاندن یا برجسته کردن جنبههای خاصی از این تاریخ استعماری را نشان دهد که مفاهیم یکپارچگی و توهم آزادی را در بافتارهای مختلف به چالش میکشد.