بیانیه‌ی نمایش:

در دنیای هنر نام‌ها مهم‌اند. در دوران معاصر و مواجهه با هنر مدرن، برخی از نام‌ها نمادین‌اند و دوره‌ی زیست‌شان با برخی از آثارشان نقطه‌ی عطف هنر معاصر شده است.

هنر اینان ورای مرزهای جغرافیایی تأثیرگذار بوده و چنین است که این نام‌ها را می‌توانیم متعلق به همه‌ی جهان هنر بدانیم.

پابلو پیکاسو (۱۸۸۱-۱۹۷۳م.) یکی از همین نام‌هاست؛ یکی از قله‌های هنر مدرن که بر بسیاری از جنبش‌های هنری پس از خود تأثیر گذاشته است. شهرت پیکاسو نه تنها در دنیای هنر، بلکه فراتر از آن، در میان طیف گسترده‌ای از مردم در سراسر جهان گواهی بر اهمیت جایگاه اوست. این شهرت و این جایگاه در جامعه‌ی ایران نیز ملموس است.///

در دهه‌های نخست سده‌ی بیستم میلادی، نقاشان مدرن با این پرسش اساسی روبه‌رو شدند که مرز میان تصویر و نقاشی با دیگر رسانه‌ها کجاست. حاصل این مواجهه، تجربه‌هایی مفصل بود: از ابداع کلاژ و سرهم‌سازی تا چاپ و چیدمان و حتی نقاشی‌های نوری.

تجربه‌ی زیست پیکاسو در این سال‌ها و استقبالش از تکنیک‌های نوآورانه همچون چاپ، نه تنها به او فرصت داد تا خلاقیت فردی‌اش را بپروراند، بلکه زمینه‌ی حضور گسترده‌اش در عرصه‌های متنوع هنری و امکان یادگیری بیشتر و تجربه‌های فراگیرتر را برای او فراهم آورد؛ تجربه‌هایی که در دوره‌ی معاصر، ارزش‌های هنری ویژه و قالب‌هایی ارزشمند برای تکثیر اثر هنری و حضور پررنگ در اقتصاد هنر پدید آورده است.

بهره‌گیری متهورانه‌ی پیکاسو از این قالب‌ها سبب حضورش در موزه‌های مهم هنر مدرن دنیا و همچنین مجموعه‌ی ارزشمند موزه‌ی هنرهای معاصر تهران است.

نمایشگاه «پیکاسو در تهران» روایتی است از زندگی بیکاسو و دوره‌های هنری که از سر گذراند. در این روایت در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران، نمونه‌هایی از آثار هنرمندان هم‌دوره با پیکاسو را نیز به نمایش گذاشته‌ایم که با او در سبک‌ها و نگرش‌ها همراه بوده‌اند.

همچنین کوشیده‌ایم تا به تأثیر پیکاسو بر هنرمندان ایرانی نیز توجه کنیم نمایشگاه حاضر روایتی است که امکان تأمل و بازاندیشی در تاریخ هنر معاصر جهان و ایران را فراهم می‌آورد.