سفری به دنیای شاعرانه‌ی اولگا کارلوواک

اولگا کارلوواک (Olga Karlovac) متولد ۱۹۷۶ در دوبروونیک است و هم‌اکنون در زاگرب، پایتخت کرواسی، زندگی می‌کند. او که از کودکی به عکاسی علاقه‌مند بود، در ۱۴سالگی یک دوربین کانن T70 به‌عنوان هدیه از پدرش دریافت کرد؛ هدیه‌ای که بر اشتیاق او به عکاسی افزود. اولگا در دانشگاه به تحصیل در رشته‌ی اقتصاد پرداخت. او در این دوره از زندگی‌اش عکاسی را کنار گذاشت، اما بعدتر در دهه‌ی ۳۰ زندگی‌اش به آن بازگشت.

به اعتقاد او عکاسی راهی‌ست برای بیان احساسات و مقابله با چالش‌های روزمره‌ی زندگی. او می‌گوید که برای خلق آثارش به سازگار شدن به جهان اطرافش نیاز دارد؛ به‌همین‌دلیل بیش‌تر عکس‌هایش در دوبروونیک و زاگرب، محل تولد و سکونتش، به ثبت رسیده‌اند. اولگا به‌عنوان عکاسی خودآموخته، از قوانین مرسوم که بیش‌تر عکاسان را محدود می‌کند، رها شده است.

او آثارش را به‌صورت کتاب‌ـ‌عکس‌های سه‌گانه‌ای به‌نام‌های «پیش از زمستان» (Before Winter) (۲۰۱۸)، «آشفتگی» (The Disarray) (۲۰۱۹) و «فرار» (Escape) (۲۰۲۱)  منتشر کرده است. آثار او در نشریات شناخته‌شده‌ی بسیاری منتشر شده‌اند. این هنرمند تاکنون در نمایش‌های انفرادی و گروهی بسیاری از سرتاسر دنیا شرکت کرده است. بیش‌تر نمایش‌های او در لندن و گالری‌هایی مانند ساعت‌چی، پی‌اُاِس‌کی (POSK)، ای‌سی‌اِی‌دی (ECAD) و پراجکت اِسپیس (Project Space) برگزار شده‌اند. او هم‌چنین در نمایش گروهی عکس به نام «نمایشگاه جایزه‌ی بین‌المللی عکس پنج» که در سال ۱۴۰۰ در گالری شیرین برپا بود، شرکت کرده است. 
اولگا عکس‌های خود را با دوربین ریکو جی‌آر و ریکو جی‌آر || ثبت می‌کند. او می‌گوید:

«از زمانی که با دوربین ریکو شروع به عکاسی کردم، متوجه شدم که این دوربین بسیار مناسب من است. دوربین کوچک و سبکی‌ست و به‌راحتی قابل تنظیم است. من به‌ویژه از آن برای عکاسی درحال حرکت و از پشت پنجره‌های بارانی و تار استقاده می‌کنم. استفاده از حالت منوآل (تنظیم دستی) این امکان را به من می‌دهد که به‌راحتی تنظیمات را تغییر دهم و با نور متغیر و شرایط اطرافم سازگار شوم.»

اولگا زیبایی را در تضاد‌ها و سایه‌ها می‌یابد. به باور او عکاسی سیاه‌وسفید قدرت و جوهر بیش‌تری با خود به‌همراه دارد. او برای خلق آثارش بیش‌تر به انتظار پاییز و زمستان می‌نشیند. تصاویر او از پشت شیشه‌های باران خورده و لکه‌دار، انعکاس در چاله‌های آب، مکان‌های متروکه با نوردهی طولانی و و درحال حرکت به ثبت می‌رسند؛ اولگا با این روش تصاویری انتزاعی، مه‌آلود و نقاشی‌گون خلق می‌کند. فیگورهای حاضر در عکس‌هایش ازریخت‌افتاده، کشیده‌شده و شبح‌گون‌اند. او می‌گوید این ویژگی‌های بصری هم‌سو با نگاه و احساس او به جهان پیرامون است. اولگا با الهام از نقاشان اکسپرسیونیست به خلق آثارش می‌پردازد. او هم‌چنین معتقد است مطالعه‌ی کتاب، تخیل و شهودش را برمی‌انگیزد. ثبت عکس‌های او بدون برنامه‌ریزی و در لحظه اتفاق می‌افتند. عکس‌های او پنجره‌ای‌ هستند رو به دنیایی که در آن می‌توان باران را دید، بوی خاک را استشمام، سرما و گرما را احساس و شب را لمس کرد. 
او در گزاره‌ی هنرمند آخرین کتاب‌ـ‌عکس خود، «فرار»، چنین نوشته است:

«در یک چشم برهم زدن
در لحظه‌ای میان روز و شب
جایی در لبه‌ی تاریکی و روشنایی
[وقتی] درحال قدم زدن در جاده‌ای خالی از سکنه زیر انبوهی از خاطرات هستم، درحالی‌که بادهای تند از شمال، نشانه‌های تو را روی پوستم حک می‌کنند، نفس‌های تو را احساس می‌کنم و تصور می‌کنم...
وقتی عکاسی برای «پیش از زمستان» را آغاز کردم، نمی‌دانستم این مسیر مرا به کجا می‌برد. جایی در مسیر وقتی «آشفتگی» را آغاز کردم، تصمیم گرفتم سه‌گانه‌ای از کتاب‌ها خلق کنم. «فرار» این سفر را کامل می‌کند. این سه کتاب گزارشی نوشتاری و بصری، خاطره‌ای ژرف، انتزاعی، خیالی و یک نماد هستند؛ یادآوری و دفترچه‌خاطراتی از زندگی‌ام و احساسی که مرا در این مسیر نگه داشت. من این سه‌گانه را ساختم تا خاطره را در مکانی امن حفظ کنم. در قالب کتاب؛ چراکه من عاشق کتاب هستم.»

تصویر کاور و اسلایدر:

• www.all-about-photo.com