مجموعه یادداشتهای اصطلاحات بازار هنر | مقدمه
25 فروردين 1401یادداشتی به جای مقدمه
سال گذشته پیِر جورجیو پِپِه (Piergiorgio Pepe)، مجموعهدار معروف ایتالیایی، در مصاحبه با آرتسی پاسخی ساده اما توجهبرانگیز به سؤال مصاحبهکننده داد که مدتهاست دنیای هنر را به خود مشغول داشته است. پِپِه معتقد بود زبان بازار هنر سختخوان و دور از دسترس است و همین باعث شده نهتنها او بهعنوان مجموعهداری باسابقه، بلکه هر آنکه بهتازگی به بازار ورود کرده، با ابهام و سردرگمی مواجه باشد. «در صنعتی که سالانه بیش از 50 میلیارد دلار درآمد دارد، نگرش آزادانه نسبت به بازار هنر، بدون اعمال کنترل و در اختیار گذاشتن اطلاعات شفاف برای مشارکتکنندگان در بازار، ناگزیر امکان اعمال سوءرفتار و سوءاستفاده را فراهم میکند.»
اگرچه مصاحبهی پِپِه ضعف رویکردهای نئولیبرالیستی را بار دیگر به میانهی گفتوگوها کشیده بود، بااینحال آنچه با پِپِه و نقلقولها در ذهن مخاطبان جامعهی هنر نقش بست، ضعف شفافیت و گردش اطلاعات متقارن بود. منظور از اطلاعات متقارن را شاید بتوان به کمک اقتصاد راحتتر توضیح داد. میراث متفکران اقتصاد کلاسیک و پدران لیبرال علم اقتصاد، اسمیت و ریکاردو، برای مجامع دانشگاهی اقتصاد، مجموعهای از کلیدواژههاست که حالا به کمک آن میتوان فرضهای بالقوهی بازارهای بسیاری را برای مخاطب شکافت و توضیح داد. باور اسمیت این بوده که این اطلاعات متقارن است که عملکرد درست بازار را تضمین میکند. منظور از اطلاعات متقارن هم اطلاعاتی است که در اختیار دو طرف معامله قرار دارد. بیاغراق اطلاعات میتوانند دربارهی هر چیزی باشند؛ دربارهی وضعیت کالایی که مورد معامله قرار میگیرد، قیمتی که دیگر عرضهکنندگان برای کالایی واحد ارائه میدهند، وضعیت بازار در روز، هفته، ماه و سال آینده و هرآنچه به تصمیمگیری بهتر طرفین بهشکلی متقارن و برابر کمک کند. در طول تاریخ بهاقتضای دسترسی و بافتارهای سیاسی، مسئولیت فراهمآوری اطلاعات هم به عهدهی دولتها و هم در اختیار سازمانهای خصوصی و مردمنهاد بوده است. در این میان تعریف واژگان، چالشها و فرصتهای بازار هنر، یکی از اشکال توزیع متقارن اطلاعات بین علاقهمندان به ورود و مشارکت به بازار است. مجموعهی پیشِرو قرار است که بر این امر متمرکز باشد.
اطلاعات تصویر: نمایش پیش فروش هنر ایرلند در ساتبیز | نوامبر 2019 | عکاس: «Charles McQuillan/Getty» | تصویر متعلق به ساتبیز است.