داوود زندیان که از ده سالگی نزد استادان مکتب قهوه خانه نقاشی را فرا گرفت در سال های بعد آن را تبدیل به حرفه اصلی خود کرد و تا اواخر دهه پنجاه ماهرانه به نقاشی سنتی، مذهبی و سپس نقاشی پرده های سینمایی و نگارگری پرداخت. وی چنان خود را دلبسته تصویر یافت که آثاری ارزشمند در زمینه سینما و انیمیشن نیز تولید کرد. زندیان در سال ۱۳۶۵ به نروژ مهاجرت کرد اما موضوع نقاشیهای او در سالهای اخیر عمدتاً در پیوند با ایران باقی مانده است. او در این سالها بیوقفه به نقاشی مشغول بوده است و امروز، توانایی چشمگیر او در بیان نقاشانه، مخاطبانش را شگفتزده میکند.
شیوه نقاشی داوود زندیان بسیاری از مشخصات نقاشی معاصر را داراست: بیانگری در طرح و رنگ؛ روایتگری؛ طرد قواعد مرسوم پیشین در باب سبک و انسجام ساختار، ترکیببندی و رنگ؛ کنارهمنشینی ساحتها و زوایای دید متفاوت؛ و عدم تمایل به آرمانی کردن تصویر. نقاشیهای فیگوراتیو و بسیار بیانگر داوود زندیان برای نخستین بار پس از سالها در دی ماه ۱۳۹۷ در گالری ایرانشهر به نمایش درآمد و با استقبال شایان توجه جامعه هنری ایران مواجه شد. گزیدههایی از مجموعه های «کافه گلشن»، «عکاسخانه آقای ادیب» و «مجموعه نوستالژی» که در سال گذشته به نمایش درآمد انسانها را در موقعیتهای مختلف، رو به بیننده و در میان اشیا و پس زمینههایی به تصویر میکشید که با هویت و خاطرات آنها پیوند داشت.
هماکنون داوود زندیان با مجموعه آثاری تازه دومین نمایش انفرادی خود را در ایرانشهر برگزار خواهد کرد. این مجموعه تازه شامل چیدمانی از تصاویر است که مهارت نقاشانه زندیان و علاقۀ او به تاریخ، بایگانی، گردآوری و گرامیداشت خاطرات را تصویر میکند.
داوود زندیان عضو انجمن هنرمندان تصویری نروژ، خانه هنرمندان ایران و بنیاد ملی نقاشان نروژ است، و هم اکنون سومین باری است که این هنرمند نقاشی هایش را در ایران به نمایش درمیآورد.
