گالری باوان با افتخار اولین نمایش انفرادی مهسا تهرانی با عنوان «خاطره ی شنای دست جمعی در اقیانوس» را اعلام می کند.

علت گرایش من به نقاشی به عنوان واسطه‌ی ارائه‌ی ایده‌ام پرسشی است که همواره در ذهن به آن مشغول بوده‌ام. آیا نقاشی از دید من واجد نیروی ویژه‌ای برای نفوذ در مخاطب است؟ آیا نقاشی معاصر با گذر از مدرنیسم که میراثش انکار لذت است هنوز می‌تواند منشا لذت باشد؟ /// در پی پاسخ حرکت را در مرز باریکی از توازن و آشفتگی، هماهنگی و تخریب، آشنایی و بیگانگی، لذت و انزجار آغاز کرده‌ام. بازنمایی آنچه می‌بینم، تخیل و تخطی از ارزش‌های مرسوم، میانجی ورود به ذهن پیچیده انسان و اسبابی برای افزودن بار آزادی به آثارم هستند. از این رو برانگیختن تعبیرها و واکنش‌های عاطفی متفاوت از مخاطب که می‌تواند آمیزه‌ای از میل و امتناع باشد، برایم دارای اهمیت ویژه است. در این مسیر بازگشتی آگاهانه و به دور از واپسگرایی به رمانتیسیسم برای بهره‌گیری از ویژگی‌های آن داشته‌ام. هدف من آزمودن آنچه از پیش بوده، برای نفوذ به درون است و ویژگی‌های بصری و نقاشانه، نقشی ابزاری داشته‌اند.