سیمرغِ کلمات و موسیقی رنگ ها...، زیبایی و غمزه‌ی حروف و پرواز رنگ‌ها به سوی زندگی‌، ما را به اندیشه‌های ژرف،نقش و خط‌های ایرانی زیستن درست و درخشش آن می‌برد. در پی تقلای هنرمند، دیرندگی و ژرفانگری، مسیرش را متمایز و خوش هنجار و بینندگان آثارش را بیش‌تر و امیدوارتر می‌گرداند. پیکاسو گفته است: کاش در چین یا ایران زاده می‌شدم که هرچه تصویر می‌کردم و یا می‌نوشتم شعر بود. شارون فرانسوی نیز گفته است: در سراسر جهان هیچ الفبایی زیباتر از الفبای فارسی یافت نمی‌شود. هنرمندان ایرانی از روزگاران کهن تا حال، در پی تکمیل و تعالی و تغزل بخشیدن حروف و کالبد زیبایی آن بوده‌اند و الحق چه آثار گران ارجی از خود به یادگار گذاشته اند. پوسته ی ابرهای ، دوست هترمند آنیتا اشرفی با جد و جهد و درکِ درست مبانی هنرهای تجسمی، بسان خورشید رقص و ریتم گلیم های با ارزش ایرانی رفته و ،بافته های وزین ،تکراری پیرامون خویش را شکافته و به سوی رنگ آن را با خط و فرم های رها و همگام با موسیقی گلیم هارمونی داده و یک کار زنانه به تمام معنا را خلق کرده است. شیفته ی منحنیِ خط نوشته هایی شده اند که از ، گاهی حروف مستغرق تاروپود گلیم گشته و گاهی بافته های زیبا معنا رها شده و گاهی هم با معنا ی آن بافته ها همراهیِ تمام دارند. طی طریق می کند و هرگز با این ،ادب و مشاوره با استادان نامی هنر ، هنر، اخلاق نیکو ،خانم اشرفی با چراغ دانایی داشته ها در راه پُر چم و خم هنر گم نخواهد شد و استوار است که با عشق و معنویت آفرینش کند و چشمان کیمیا نظرِ مشتاقان هنرش را نوازش دهد. او در آفرینش های خویش از مکاشفه خسته نخواهد شد. این نمایشگاه اولین گام و محکم ترین و همراه ترین قدم اوست. اسرافیل شیرچی بهمن ۱۳۹۷