استعاره اصلی برای اثر هنری در نظریه هنرجدید کلمه "متن" است. جهان بیرون و درون متن ماهیتی دیالکتیکی دارد و در خلا شکل نمیگیرد. نسترن رحمان، متن را با تکنیک نقاشی به تصویر کشیده‌است تا ظرفی برای مطرح کردن گوشه‌ای از چالشهای جهان معاصر باشد.
نادیده، روایت بحران جنسیت درهزاره سوم است. روایات در قالب پیکره هایی ساکن با قطعی بزرگ با جمله‌ای از باربارا کروگر تاکید گشته‌‌‌‌‌‌اند و حال به میزبانی مخاطب میروند و با رنگ و لعاب بسیار سعی در دیده شدن دارند.
کلمنت گرین برگ در کتاب "میان خطوط" تاکید میکند همه چیز با خطاب آغاز میشود. خطاب تقاضایی برای قرار داد است. در واقع نه تنها یک تقاضا باید خطاب شود تا موجودیت بیابد، بلکه هرخطابی به خودی خود یک تقاضاست.
ناهمگونی ها و آرایش ویژه در عکسهای مجازی از گذرگاه انتخاب ، از میان جملات باربارا کروگر میگذرند و متنی جدید را موجب میگردند که سرشار از معنی جملات اوست.
چالشهای اعتراضی به هویت جنسی و جهان مرد سالاری در آثار هنرمند با توجه به شاکله رازآمیز و چند پهلوی خود ، شایسته واکاوی و کد گشایی هستند که از رهگذر هنر معاصر مخاطب را دعوت به تاویل های گوناگون میکنند .
