چاپهای شیشهای عاطفه مجیدینژاد از مجموعهی ایوان ترکیبات قراردادی کنکاشی در معماری، ایدئولوژی سازمانیافته، و نظامهای برساختهی انسان هستند. این هنرمند از طریق خطوط تکرارشونده و شیوهی تماس آنها با سطح کاغذ، فضاهایی با پرسپکتیوهای عمیق ساخته، که حاکی از سلطهگری این بناها است. استفاده از چاپ شیشه باعث میشود تا ضمن حفظ ویژگیهای چاپ دستی، هریک از آثار منحصر به فرد باشند: این تکنیک به کارها وجهی غیرمستقیم داد که وابسته به اتفاق و کنش با کاغذ بود.
این هنرمند دز ادامهی روند کارش پس از ارائهی آثار در نمایشگاه بازدید، با تمرکز بر استفاده از تکنیکهای مختلفی همچون مونوپرینت (چاپ شیشه) و طراحی با ذغال و مرکب، مطالعات خود را روی فضاهای معماری ادامه داد. او در یک دورهی رزیدنسی در آمستردام (تابستان/پاییز 1397، بنیاد Stichting Open Ateliers Zuid-Oost) و طراحی یک چیدمان با استفاده از نقاشی روی پارچههای تور، روند تازهای در مطالعاتش بر پرسپکتیو در معماری را به نمایش گذاشت که در نمایشگاه اخیر به صورت یک چیدمان هفتمتری ارائه شده است. این برخورد در راستای حفظ عناصر بیانمندی پرسپکیو در عین تقلیل دادن آنها بر سزوح تخت صورت گرفته است. زیروجی در عنوان این نمایشگاه اشارهای به تعلیفی است که در شرایط بیوزنی حاصل از پرسپکتیو تخت در چیدمان نمایشگاه بوجود میآید.