از حدود ده سال پیش شروع کردم به نوشتنِ هر چیزِ دل بخواهی برای خودم. این برایم تبدیل به نوعی اعتیاد شد و سال‌ها به این کار ادامه دادم. بعد از چند سال صدها صفحه کاغذ روی هم جمع شد. مثل این بود که تصویرِ عریانِ خودم در آن‌ها باشد. از این‌که کسی ببیندشان نگران بودم و دستِ‌آخر یک روز همه را سوزاندم، به جز اندکی که ماند و بعداً تبدیل به مواد اولیه‌ی کارهایم شد. این نوشته/بازی‌ها را روی پارچه‌هایی که با آن‌ها قلم‌مو پاک می‌کردم، و قبلاً دور می‌انداختم‌شان، بازنویسی کردم.