جغرافیای انسانی همراه متهم به لاجرم‌های اجتماعی است. و رابطه انسان با این ویژگی حدود شخصی و مستطیلی هز فرد است. اما تودگی میتواند صفت و تمایلات هر فرد باشد که در زمان و مکانهای گوناگون تغییر کند، و این موقعیت (تودگی) بطور طبیعی تسلیم زندگی و زوال است. حمیده حجار در مجموعه اخیر خود با نوعی افراط گرایی در استمراربخشی به این توده بی شکل انسانی، موقعیت ها و کیفیت کلی زیست انسان را به تصویر میکشد. تودگی حاکی از مستحیل شدن فرد در کلونی است و انگار در حالت موضع بی اختیاری گاه می ترسند و گاه میرقصند و شاید دچار حالتهای متعددی هستند.