بخشی از بیانیه نمایش:

سیر هنری پریناز علیش قره‌گُزلو در امتداد نقاشی، فیلم و نوشتن شکل گرفته و بر کاوشی پیوسته در تصویر، ریتم و روایت استوار است. او که در زمینهٔ تولید فیلم و نقاشی آموزش دیده، به‌صورت شهودی میان رسانه‌های مختلف حرکت می‌کند و مرزهای میان آن‌ها را کمرنگ می‌سازد. ///

در آثار قره‌گُزلو، ریتم نقشی هم‌سنگ با رنگ دارد. ساختار تکه‌تکهٔ تصاویر و روایت‌ها یادآور فرآیند تدوین فیلم است؛ جایی که معنا از کنار هم نشستن قطعات شکل می‌گیرد. اگرچه رنگ‌روغن رسانهٔ اصلی اوست، اما استفاده از کلاژ، کاغذ چاپی و مواد ترکیبی، امکان پیوند تصویر و متن را فراهم می‌کند و به شکل‌گیری نوعی شعر بصری می‌انجامد.

بوم‌های در مقیاس بزرگ‌ او تجربه‌ای لایه‌مند را پیش روی مخاطب می‌گذارند. از فاصلهٔ دور، ترکیب‌بندی‌ها یکپارچه و منسجم به نظر می‌رسند، اما با نزدیک شدن، جزئیات متعدد و روایت‌های پنهان آشکار می‌شوند؛ عناصری که در کنار یکدیگر، ساختاری کلی و زنده می‌سازند.

در مجموعهٔ «داستان‌های هزار تکه»، قره‌گُزلو با کنار هم قرار دادن لحظه‌های پراکنده، موزاییکی از خاطره و خیال خلق می‌کند. رنگ‌ها، خنده‌ها، باران و غروب‌ها به نشانه‌هایی از تجربهٔ زیسته بدل می‌شوند و هر اثر، تلاشی برای بازسازی آن چیزی است که زمان از هم گسسته است.

حضور روزنامه‌ها در برخی آثار، به‌عنوان سند و شاهد زمان عمل می‌کند و به رابطهٔ اثر با تاریخ و تجربهٔ جمعی اشاره دارد. خودداری هنرمند از قاب‌گرفتن بوم‌ها نیز بر فراتر بودن روایت از مرزهای فیزیکی اثر تأکید می‌کند و ناتمام‌بودن ذاتی داستان زندگی را یادآور می‌شود.