بیانیه‌ی نمایش:

گل‌ها که از خاک می‌رویند بر سر خاک هم ریخته می‌شوند. آنها بدیل شخصیت و هویت اند و در پس زمینه‌های مختلف به عنوان استعاره ای از احساس و درک انسانی عمل میکنند؛ شکوفایی در سختی ها پژمردگی در غفلت رقص آزاد در منظرهای گونه‌گون و هربار قادر به تجدید دسته گل فراموش شده روی طاقچه شاهدی خاموش براعترافات، جشن‌ها و درد و دل‌هاست. هر گل اسراری دارد یک سالگرد، یک خداحافظی، یک بوسه‌ی دزدیده شده. روایت جمعی آن‌ها فراتر از داستان‌های فردی است.///

درست در زمانه‌ی فرم های مقاومت، این فرم‌ها گاه یادآور محتاط بودن هستند. اما اکنون لایه‌هایی از معنا را در بر می‌گیرند و تن به یکه‌گی نمی‌دهند. امروز بیش از هر زمانی میتوان با کاروان چندصدایی آن‌ها همراه شد.

در اینجا، گلبرگ فقط گلبرگ نیست آنها آینه‌هایی‌اند که شکنندگی و ظرفیت ما را برای از نو آغازیدن منعکس می‌کنند این عکس‌ها هر کدام با دید ویژه ی خود، کاوشی در تجربه‌ی انسان‌اند که توسط مشهورترین مخلوق طبیعت منعکس شده است. هر عکس در این مجموعه روایتی منحصربه‌فرد با سوژه‌ی خود دارد، گفت و گویی صمیمی بین زیبایی زودگذر طبیعت و تجربه‌ی ماندگار...انسان هر عکس ،گل مرثیه و هلهله‌ای بی صداست. این نجوای گلبرگ‌ها دعوتی هستند به جرات‌ورزی برای شنیدن «نجوای گلبرگ‌ها» به احترام گل‌های آتشی به دیده‌ی شما
می رسند.