بیانیه نمایش:

«حواست به کارهات باشه، به هر قدمت، هر حرکتت» چیدمانی از رکسانا پیروزمند در اتاق برق است. این چیدمان، کلاس درسی را نمایش می‌دهد که در آن با چرخشی قائم، جای لوازم تغییر کرده است به طوری که انگار در تقابل با انتظارِ بیننده از تأثیر نیرویِ جاذبه قرار گرفته باشد. چیدمان شامل دو نیمکت دونفره و یک تخته‌سیاه است که جا و نقششان باهم عوض شده: تخته‌سیاه روی زمین نشسته، در حالی که نیمکت‌ها بر دیوار قرار گرفته‌اند. در این موقعیت، خط‌خطی‌ها و یادداشت‌های دانش‌آموزان در جایگاه تابلوی مرجع، و نوشتار و محتوای پیاده‌شده روی تخته‌سیاه که توسط آموزگارِ دانا برای تربیت دانش‌آموزان و انتقال یک‌طرفه‌ی دانش استفاده می‌شود، در جایگاهی کم‌اهمیت‌تر قرار گرفته‌اند.

ساختار این چیدمان با معوج‌کردن سلسله‌مراتب و ابزارهای انتقالی معنا، نگاهی دارد به نظام پس‌نگرِ تبیین آینده‌ای مشخص با استناد به رویکردهای گذشته، و همچنین دینامیک احترامِ نسلی و جایگاه اجتماعی آن. همچنین، چیدمان سعی می‌کند تا اشاره‌ای به تغییرات سریع جایگاه‌ها و کارکردهای سیستم تعیین‌شده‌ی آموزشی و پس‌ماندن آن از دگرگونی‌های پرشتاب دیگر عوامل فردی و اجتماعی داشته باشد، خصوصاً در متن گسترده‌تر مفهوم «یادگیری». با تغییر جایگاه نیمکت‌ها و تخته‌سیاه و ایجاد موقعیتی جدید، چیدمان تغییری بنیانی در رویکردها و سازوکارهای فردی و جمعی تصور می‌کند؛ به خصوص جایگاه دانش، قدرت، احترام، بیان، احساس شرم، شایستگی، تبعیت، و احتیاجی که در ما نسبت به یادگرفتن دانشِ سازمان‌یافته ایجاد می‌شود.

رکسانا پیروزمند هنرمند چندرسانه‌ای ایرانی ساکن لس‌آنجلس است. او در کارهایش بر بدن انسان به عنوان یک گیرنده/بیننده و یک فعال‌ساز/اجراگر و تعامل آن با ویژگی‌های مادی اشیاء تمرکز دارد، به طوری که میان آن‌ها رابطه ایجاد می‌کند. او دانش‌آموخته‌ی مؤسسه‌ی هنرهای کالیفرنیا (کل‌آرتس) و دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (یو‌سی‌اِل‌اِی) است. «حواست به کارهات باشه، به هر قدمت، هر حرکتت» اولین نمایش او در ایران است.