استیتمنت نمایش:

به باورهانا آرنت: فهمیدن، فعالیتی پایان ناپذیر است که طی آن، در عین تنوع و تغییر مدام، با واقعیت كنار می آییم. فهمیدن، زنده بودن به شكلی ویژه آدمی است. اما ما دچار شریم. پس محتاج اندیشیدنیم تا زندگی را در عین شرآمیزی و ناسازی، معنا ببخشیم و نگذاریم فاصله میان مرگ و زندگی به هم آید. فهم ناپذیری شر، یعنی ذهن و ضمیر انسان را دچار نقص و ضعفی ناندودنی و ذاتی دیدن و در پی آن، آدمی را در پیشگیری از وقوع دوباره رویداد بشر، دست بسته و بیچاره دانستن. باور به فهم ناپذیری شر، تهدیدی برای هستی است و این جهان را برای انسان استخوان، گوشت و پوست دار نازیستی می نماید. شرفهمیدنی است و از این رو پیشگیری از آن ممکن است. شرنیرویی آبر انسانی، اهریمنی، اسطوره ای و ماورای طبیعی نیست. شرفهمیدنی است، پس می توان مانع وقوع دوباره آن شد و چون پیشگیری از آن ممکن است، آدمی مسئول کرده و وضع خویش است. پس چگونه است که آدمی همچنان كتمان می کند؟

برگرفته از کتاب انسان ها در عصر ظلمت نوشته هانا آرنت

مطالعه بیشتر: «کتمان»: مروری بر نمایش امید مهدی‌زاده در گالری باوان