بیانیه نمایش:

زیرزمین‌ دستان نمایش جدید بهمن محمدی به نام «کناره» را به نمایش می‌گذارد. این اولین تجربه‌ی همکاری این هنرمند با گالری دستان است. این نمایشگاه که از ۶ اسفند آغاز می‌شود و تا ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ ادامه دارد شامل مجموعه‌ی نقاشی با تکنیک رنگ روغن و اکرلیک روی بوم است. مواجهه با تنهایی، مقدمه ایست برای هنرمند تا قطعات این مجموعه را کنار هم قرار دهد. هر نقاشی نشانی از رابطه‌ی ذهنی محمدی با مدل‌هایش و تنهایی دارد. او می‌گوید که «تصویر معمولی یک فرد را گاهی بازیگوشانه در ذهن‌ام به تجربه‌ی تنهایی آن فرد پیوند می‌زنم.» اما این هنرمند در کارش به بازنمایی این تنهایی اکتفا نمی‌کند؛ همان طور که با نظاره‌ی مدل‌هایش به چیزی که می‌بیند دل نمی‌بندد و تلاش می‌کند زوایای پنهان زندگی‌شان را هم ببیند. او با پالت خاموش خود، چهره‌ها و بدن‌های از هم پاشیده و تجزیه شده‌ی مدل‌هایش را در زمین‌های بی‌افق قرار می‌دهد که نشانی از مکانی مشخص ندارد.‌ «سعی می‌کنم در کنار زمانی که برای ساختن عینیت (بازنمایانه) در نظر می‌گیرم زمان بیشتری را به نابود کردن متعلقات این عینیت اختصاص بدهم؛ و حالا مثلا آدم‌ها را از جهانی که به آن تعلق دارند جدا کنم.» تمایز بین ضربات قلم موی شناور و حجیم در پیش زمینه و ظرافت پس زمینه این جدایی را ممکن می‌کند.
نگارنده‌ی متن: یاسمن نوذری

مطالعه بیشتر: «کناره»: نگاهی به نمایش بهمن محمدی در «زیرزمین دستان»