وقتی سال هشتاد وچهار خرده‌های چوب را روی هم می‌گذاشتم بارها این سوال را از خودم می‌پرسیدم که بهترین حالت ممکن قرار گرفتن این تکه‌های ناچیز خردشده و فراموش‌شده در فضا چگونه است. شاید تراشیدن بهترین حالت ممکن برای یک مداد باشد اما باز تردید دارم این سوال را هنوز با خود میکشم... بهترین حالت ممکن یک چیز در فضا کجاست؟ چه مواردی در پاسخ به این پرسش دخیل‌اند؟ بهترین حالت ممکن انسان کجاست؟ تنها دیگر خسته می‌شوم و رها می‌کنم، و گرنه این بازی همیشه ادامه دارد...