"طاق گنبدی یا گنبد مانند غار مهری را نمادی از طاق گردون می پنداشتند و آسمانه ی آن را با ستارگان زیور می دادند."
( محمد مقدم)
گنبدها در ایران باستان (میترائیسم) با بهشت مرتبط بودند و گنبد بر روی یک پایه مربع نماد هندسی آن اشکال را منعکس می کرد. دایره نشان دهنده کمال، ابدیت و بهشت بود و مربع نمایانگر زمین.