یادداشتی بر مجموعه‌ی هوای تازه برایش نوشتم: عزیزِ من، در این مدت که از دیدن تو محرومم فرصت شد بسیار به تو فکر کنم. گلهای خانه من را به یاد تو می اندازند. صورتم را به برگهایشان می چسبانم. انگار اینجا پیش من هستی! این مجموعه حاصل روزهای قرنطینه است. به معنای وجود یک محدودیت بر موقعیت عادی زندگی! همچنین در سوگ از دست دادن! هر لحظه از دست دادن!