درباره‌ی چیدمان پنجره‌ی پرینتد مَتِر

در طول تاریخ «پرینتد مَتِر»، ویترین‌های فروشگاه حکم چهره‌ی این سازمان را داشتند؛ یعنی هنرمندان به‌نوبت فرصت پیدا می‌کردند که مجموعه‌ای برای ویترین فروشگاه آماده کرده و به نمایش بگذارند. در سال 1976 وقتی لوسی لیپارد، بنیان‌گذار پرینتد مَتِر، برای اولین‌بار 2 ویترین بزرگ فروشگاه در خیابان لیسپنارد را در اختیار گرفت، فوراً تصمیم گرفت یک پروژه‌ی چیدمان محسوس را به‌عنوان فرمی از هنر عمومی ترتیب ببیند.

پروژه‌ی او که مدتی طولانی برقرار بود، اولین رویدادهای حرفه‌ای نمایشی هنرمندانی مثل جنی هولزر، باربارا کروگر، آنتونی مونتاداس و ریچارد پرینس را شامل می‌شد. این پروژه به بستری برای نمایش هنر سیاسی تبدیل شد. در ابتدا هدف آن افزایش آگاهی عمومی در خصوص موضوعاتی مانند مرفه‌سازی، زن‌ستیزی، گسترش سلاح‌های هسته‌ای و فقر بود. حالا اما، مجموعه‌ی «پنجره‌ی پرینتد مَتِر» وظایف گسترده‌تری به عهده دارد و به‌طورمنظم مضامین عدالت سیاسی و اجتماعی را برای عموم به بحث می‌گذارد. این بستر به‌علاوه فضایی برای هنرمندان نوظهور شد تا در راستای آنچه از آن‌ها منتشر شده، چیدمانی خلق کنند و به نمایش بگذارند. 

مجموعه‌ی «پنجره‌ی پرینتد مَتِر» بخشی از رویدادهای نمایشی- فروشگاهی پرینتد مَتِر است؛ رویدادهایی که در راستای انتشار کتاب و ‌هم‌سو با پروژه‌های انتشاراتی مؤسسه پیش می‌روند. پنجره‌ی این نشر هنری نمادی است از آنچه این نشر سال‌ها تمرین کرده. پرینتد مَتِر، قابل مشاهده‌ترین فضای سازمانی‌ا‌ش را که روزانه مورد توجه صدها رهگذر قرار می‌گیرد، در اختیار هنرمندان قرار داده تا به این وسیله حمایت همه‌جانبه‌اش از هنرمند را به رخ دیگران بکشد.