icon2
اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.

نمایشی از آثار ناهید حقیقت در گالری ادوُکارتسی امریکا

زمان خواندن : ۲ دقیقه

مترجم : پری‌چهر غنمی

نمایشی از آثار ناهید حقیقت به‌نام «ناهید حقیقت: نگاهی زنانه، مرور اجمالی بر آثار گذشته» (Nahid Hagigat: A Female Gaze, A Mini Retrospective) از تاریخ ۲ خرداد تا ۸ تیر ۱۴۰۴ در گالری (ADVOCARTSY)، امریکا پابرجاست.
این نمایش که در قالب مروری اجمالی ارائه می‌شود، گزیده‌ای از آثار پنجاه‌ساله‌ی هنرمند را دربر می‌گیرد؛ از چاپ‌های نمادین و حکاکی‌های برجسته‌ی دهه‌ی ۱۳۵۰ تا نقاشی‌های تأمل‌برانگیز و پررمزوراز سال‌های اخیر بر بوم.
ناهید حقیقت، از پیش‌گامان هنر معاصر ایران، بیش از پنج دهه از زندگی هنری خود را وقف خلق زبان تصویری منحصر‌به‌فردی کرده است؛ زبانی که با نگاهی عمیق به تجربه‌ی زیسته‌ی زنان و توانمندی و پایداری آن‌ها شکل گرفت. درون‌مایه‌ اصلی آثار، تلاشی است برای بیان جهانی از زاویه‌ی نگاه یک زن که در قالبی شخصی، شاعرانه و درعین‌حال جهان‌شمول به‌تصویر درآمده‌اند.

ناهید حقیقت | زنان کُرد در فوشیا | 1398 | قلم زنیِ نقاشی شده با دست | 30.48 × 38.1 سانتی‌متر

او تحصیلات خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد و در دانشگاه نیویورک ادامه داد. در جریان این مسیر با هنر چاپ آشنا شد؛ مدیومی که برایش امکانی فراهم کرد تا تجربه‌های شخصی‌اش را با تاریخ جمعی درآمیزد. مهاجرت به نیویورک پیوندی عمیق‌تر با سرزمین مادری در او پدید آورد و الهام‌بخش خلق تصاویری شد که زندگی روزمره زنان ایرانی، خانواده‌ها و طبقه‌ی کارگر را به تصویر می‌کشیدند.
حقیقت در بسیاری از آثارش، عکاسی را با عناصر طراحی دستی درآمیخت و به‌این‌ترتیب، زبانی تصویری پدید آورد که در طول بیش از پنجاه سال، ستون اصلی جهان هنری‌اش باقی ماند. رویکرد پیشگامانه‌ی ناهید حقیقت به هنر چاپ و حکاکی، نقطه‌ی عطفی در صحنه‌ی هنر ایران بود. او به‌عنوان یکی از نخستین هنرمندانی که این تکنیک‌ها را به‌طور جدی به ایران وارد کرد، نقشی کلیدی در شکل‌گیری نسل تازه‌ای از هنرمندان چاپگر و تجسمی ایفا می‌کند.
تأثیر وی از ره‌گذر نمایشگاه‌هایش در تهران در دهه‌ی ۱۳۵۰،  فراتر از آثار شخصی‌اش گسترش یافت و الهام‌بخش موجی نو از هنرمندان ایرانی شد که هنر چاپ را به‌عنوان ابزاری نیرومند برای ابراز وجود و ثبت تاریخ اجتماعی به‌کار گرفتند. بااین‌حال، هنر او هرگز به یک برهه‌ی تاریخی خاص محدود نشد؛ بلکه همواره درحال تحول و بازاندیشی بود و هم‌چنان با حساسیتی دقیق به مسائل معاصر و تجربه‌های انسانی پاسخ داد.

یکی از عناصر کلیدی در آثار متأخر ناهید حقیقت، استفاده‌ی نمادین او از تصاویر طبیعی به‌ویژه درختان است. درخت‌ها در آثار او به‌مثابه‌ استعاره‌ای نیرومند از پایداری و استقامت زنان ظاهر می‌شوند. این درختان که ایستاده، مقاوم و ریشه‌دار به‌تصویر کشیده شده‌اند، بازتابی از زنانی هستند که با وجود فشارهای اجتماعی، هویت و قدرت درونی خود را حفظ می‌کنند. در این تصاویر، شاخه‌های درختان که به‌سوی بیرون گسترده شده‌اند، نمادی از زندگی، پویایی و مقاومت زنانه هستند؛ درختانی که نه‌تنها بقا یافته‌اند، بلکه در سکوت، نماینده‌ی نیرویی پنهان اما عمیق‌اند. نیروی زنانی که در دل شرایط سخت رشد می‌کنند و به شکوفایی می‌رسند.

ناهید حقیقت در طی پنج دهه‌ی گذشته، همواره وفادار به دیدگاه خود باقی مانده است. آثار او صرفا درباره‌ی زنان نیستند، بلکه از زاویه‌ی نگاه آنان، از دل روابطشان و بر پایه‌ی حقیقت‌های زیسته‌شان شکل گرفته‌اند. این نمایش، گواهی‌ست بر تعهد بی‌وقفه‌ی او به ثبت جایگاه در حال تحول زنان، نه فقط به‌عنوان موضوعاتی تاریخی، بلکه به‌عنوان خالقان تاریخ. تأثیر او، فراتر از بدنه‌ی آثارش، هم‌چنان الهام‌بخش نسل‌های نوین هنرمندان در ایران و فراتر از آن است.


منبع:

  • advocartsy.com

تصویر کاور و اسلایدر:

  • advocartsy.com

 

bktop