نمایش فیلم‌های «اسکرین تست‌» اندی وارهول

حراج کریستیز درنظر دارد تا مجموعه‌ای از فیلم‌های اندی وارهول، که با عنوان «اسکرین تست‌ها» شناخته می‌شوند را در طول برگزاری آرت‌فریز لس‌آنجلس به‌نمایش بگذارد. 

این مجموعه که شامل هشت فیلم صامت از «اسکرین تست‌ها» می‌باشد، با همکاری موزه‌ی اندی وارهول گردآوری شده و از تاریخ ۲۷ فوریه تا ۱۴ مارچ ۲۰۲۴ (۸ تا ۲۴ اسفند ۱۴۰۲) در فضای کریستیز بورلی هیلز ارائه خواهد شد.

مجموعه فیلم‌های آزمایشی «اسکرین تست» از شاخص‌ترین آثار اندی وارهول است؛ در این فیلم‌ها یک نفر در مقابل دوربین قرار گرفته و برای دقایقی به لنز خیره می‌شود. اکثر این افراد از حلقه‌ی آشنایان وارهول بوده‌اند. در هشت فیلم کوتاه ارائه شده در این نمایش، پرتره‌ی افراد شناخته‌شده‌ی اواسط دهه‌ی ۱۹۶۰ هم‌چون باب دیلن (Bob Dylan) خواننده و نوازنده، ایدی سجویک (Edie Sedgwick) مدل مشهور، جین هولزر (Jane Holzer) مجموعه‌دار، دنیس هاپر (Dennis Hopper) کارگردان و فیلم‌ساز و... دیده می‌شود. 

در یکی از این فیلم‌ها که مربوط به آن بوکانان (Ann Buchanan) شاعر است ـ این قطعه در نمایش پیش‌رو حضور ندارد ـ او در طول فیلم می‌گوید: «هرچند گه‌گاه لحظاتی از درام وجود دارد اما «اسکرین تست‌ها» از آن دوری می‌کنند و عمدتاً ساده هستند؛ برای برخی این سادگی بخشی از جذابیت فیلم است.»

پاتریک مور (Patrick Moore)، مدیر اجرایی موزه‌ی اندی وارهول در بیانیه‌ای ذکر می‌کند: «هالیوود منبع جذابیت و الهام بی‌پایانی برای اندی وارهول بوده است و از این‌رو در نظر داریم که با اکران عمومی فیلم‌های او، اکنون الهام‌بخش نسل‌های جدید هنرمندان و فیلم‌سازان باشیم.»

او اضافه می‌کند: «وارهول سبک تازه‌ای از چهره‌نگاری را ایجاده کرده بود. هم‌زمان با ساختن پرتره‌های اسطوره‌های هالیوود مانند لیز تیلور و مرلین مونرو، وارهول ستاره‌های خود را از میان افرادی که به «کارخانه» او می‌رفتند انتخاب می‌کرد. او سوژه‌های موردنظر خود را به کارخانه دعوت می‌کرده، آن‌ها را مقابل دوربین فیلم‌برداری 16 میلی‌متری Bolex می‌نشانده و با گفتن جملاتی چون «تو خیلی عالی هستی، تو خیلی خارق‌العاده‌ای... فقط آن‌جا بنشین و کاری انجام نده» از آن‌ها پذیرایی کرده و به این ترتیب ستاره‌های خود را خلق می‌کرده است.»

همچنین سونیا راث (Sonya Roth)، نایب رئیس کریستیز، نمایش حاضر را فرصتی برای «هم‌گرایی فیلم، هنر و تاریخ» نامیده است.

در یکی از فیلم‌ها ـ که در این نمایش حضور ندارد ـ به زنی که سوژه‌ی فیلم است گفته شده پلک نزند. در طی فیلم، اشک روی صورت زن جاری می‌شود؛ با دیدن آن می‌توان به اشتباه تفسیر کرد که فرد غمگین یا آزرده است اما در حقیقت فقط در تلاش است تا پلک نزند. مور می‌گوید: «مانند بسیاری از دیگر کارهای وارهول، ما احساسات یا افکارمان را بر روی آن‌ها فرافکنی می‌کنیم، حتی اگر قصد یا موقعیت واقعی چیز بسیار متفاوتی بوده باشد.»

تصویرکاور و اسلاید:

• youtube.com

منبع:

• artnews.com
• barrons.com