آثار نائیری باغرامیان بر نمای موزه‌ی متروپولیتن نیویورک

نائیری باغرامیان هنرمند منتخب موزه‌ی متروپولیتن نیویورک (مت) در سال ۲۰۲۳ برای نمایش آثار در نمای ورودی خیابان پنجم ساختمان نئوکلاسیک این موزه است. تاکنون این چهارمین همکاری متروپولیتن با هنرمندان معاصر برای نمایش عمومی آثار بر نمای این ساختمان است.

در سال جاری، باغرامیان به موفقیت‌های متعددی دست یافت که به شهرت بیش‌ازپیش او منجر شد. او در ماه ژوئن ۲۰۲۳ برنده‌ی جایزه‌ی صدهزار دلاری مرکز مجسمه‌ی نَشِر و جایزه‌ی موزه‌ی نیوُلا ساردینیا بوده است.

علاوه‌براین، نمایش انفرادی «زیرپوش زنانه» که در تابستان همین سال در موزه‌ی هنر اَسپن برگزار شده و مروری بر آثار این هنرمند در ده سال گذشته‌ داشته، از شاخص‌ترین نمایش‌ها در کارنامه‌ی هنری وی بوده است. در ادامه‌، باغرامیان به‌تازگی برای ارائه‌ی اثر برنزی تازه‌ای در موزه‌ی هنرهای مدرن (MoMA) و نمایش اثر در نمای موزه‌ی متروپولیتن به نیویورک دعوت شد.

نمایش آثار انتزاعی با دیدگاه و زبان بصری معاصر در میانه‌ی نمای نئوکلاسیک متروپولیتن که هم‌چون دیگر ساختمان‌های مشابه، در گذشته محلی برای مجسمه‌های فیگوراتیو بوده، رویدادی قابل‌توجه است؛ مجسمه‌های باغرامیان از نظر فرم، رنگ و مفهوم، رویکردی بیان‌گر و پویا دارند که در تقابلی سازنده با ستون‌های مستحکم ساختمان موزه قرار گرفته‌اند. این تقابل از سویی یادآور شکل‌گیری هنر مدرن از دل هنر قرن‌های پیشین است و از سوی دیگر، تضاد سبکی در این چیدمان جزییات و ویژگی‌های هریک از سبک‌ها را پررنگ کرده و مورد توجه مخاطب قرار می‌دهد.

آثار این نمایش از مجموعه‌ی «خاراندن پشت» باغرامیان انتخاب شده‌اند.

آن‌چه درباره‌ی نمایش آثار نائیری باغرامیان در نمای متروپولیتن اهمیت زیادی دارد، محل قرارگیری مجسمه‌ها است؛ او نقطه‌ای قابل دسترسی و نزدیک به بازدیدکنندگان را به‌جای قسمت‌های بالایی نما برمی‌گزیند و به‌این‌ترتیب ارتباطی ملموس میان مخاطب و اثر ایجاد می‌کند. این ویژگی، یعنی امکان نزدیکی مخاطب به اثر هنری و حرکت در اطراف آن خود از خصوصیات مهم هنر مدرن است که در این چیدمان نیز تاحدودی دیده می‌شود؛ گویی حجم‌های نامتعارف باغرامیان از میان ستون‌های کلاسیک سر برآورده و در حرکت به‌سمت پایین هستند.

از شاخص‌ترین ویژگی‌ چیدمان‌های باغرامیان، برقراری ارتباط پویا میان مجسمه‌های او با یک‌دیگر و با محل نمایش آن‌ها است. این ویژگی در ارائه‌ی آثار وی در نمای موزه‌ی متروپولیتن به شکلی بارز دیده می‌شود؛ اما از طرفی همان‌طور که گفته شد، نوعی کنتراست سبکی نیز در این چیدمان مورد توجه است. درنهایت می‌توان تعادل میان هماهنگی و تناقض را مهم‌ترین نکته درباره‌ی چیدمان نائیری باغرامیان در نمای موزه‌ی متروپولیتن نیویورک دانست.

این چیدمان تا تاریخ ۲۴ می ۲۰۲۴ (۴ خرداد ۱۴۰۳) ادامه خواهد داشت.

تصویر کاور و اسلاید: 

• theartnewspaper.com