دیدار دوباره‌ی وارهول و باسکیا این‌بار روی صحنه در تئاتر «همکاری»

منبع: «www.bloomberg.com»

تئاتر «همکاری» به نویسندگی آنتونی مک‌کارتِن (Anthony McCarten) و کارگردانی کوآمه کویی ـ آرماه (Kwame Kwei-Armah) به مسائلی اجتماعی می‌پردازد که امروز همانند چهار دهه پیش (زمانی که اندی وارهول و میشل باسکیا با هم همکاری داشتند) هم‌چنان تازه است. مک‌کارتِن متن این کار را در سال 2019 نوشته و در آن رابطه‌ی دو شخصیت اسطوره‌ای با رویکردهای کاملاً متفاوت در باب هنر، قدرت و سیاست به نمایش گذاشته می‌شود. درواقع وارهول و باسکیا نظرات متفاوتی درباره‌ی ارزش هنر در جامعه و ارزش خود هنرمند داشتند. در این تئاتر پاول بِتانی (Paul Bettany) در نقش اندی وارهول و جِرِمی پوپ (Jeremy Pope) در نقش میشل باسکیا ظاهر شده‌اند. نوشته‌ی مشهوری از وارهول موجود است که در آن آمده: «پول درآوردن هنر است، کار کردن هنر است، و تجارتِ خوب بهترین هنر است.» اما طبق گفته‌ی مک‌کارتن، باسکیا «کاملاً در نقطه‌ی مقابل وارهول قرار داشت» و معتقد بود که هنر باید انقلابی باشد و مخاطبان را به کنش وادار کند. آن‌چه کویی ـ آرماه را هم به سمت کارگردانی این اثر سوق داده، همین تضاد و کشمکش میان آراء این دو هنرمند بوده است.مضمون اصلی این تئاتر نقاشی سال 1983 باسکیا با عنوان «مرگ مایکل استوارت» است که به نام «از ریخت‌ انداختن» (Defacement) هم شناخته می‌شود. این اثر درباره‌ی هنرمند جوان سیاه‌پوستی است که به دلیل جراحات متحمل‌شده در بازداشت پلیس از دنیا می‌رود. دلیل بازداشت این جوان، کشیدن گرافیتی روی دیوار ایستگاه متروی منهتن در خیابان یکم اعلام شده بود. نقاشی باسکیا، دو افسر پلیس صورتی‌رنگ را در لباس یک‌شکلِ آبی به تصویر می‌کشد که در حال حمله به یک پیکره‌ی سیاه ضدنور هستند. در این‌جا با اثری به‌شدت شخصی و سیاسی روبه‌رو هستیم. خود باسکیا، مایکل استوارت را می‌شناخت و در زمان مرگ او قرار ملاقاتی با معشوقه‌ی پیشین استوارت، سوزان مالوک، داشت. مک‌کارتن می‌گوید:

«این نقاشی نه فقط یک ادای احترام، بلکه نوعی تناسخ یا حلول دوباره‌ی دوست باسکیاست.»

تئاتر همکاری از 16 فوریه‌ی 2022 در سالن یانگ ویکتوریای لندن به روی صحنه رفته و قرار است به‌زودی در نیویورک در قالب یک فیلم سینمایی بلند فیلم‌برداری شود.