نمایش نقاشی‌هایی از «پل سزان» در موزه‌ی تیت مدرن

این آثار شامل نقاشی، طراحی و آب‌رنگ هستند که فرانسیس موریس (Frances Morris)، مدیر موزه‌ی هنرهای مدرن تیت، به نقش محوری آن‌ها در شکل‌گیری هنر مدرن اشاره کرده است. در میان آن‌ها بیست‌‌ودو اثر برای اولین‌بار در بریتانیا به نمایش عموم گذاشته می‌شود. ناتالی سیدلینا (Natalia Sidlina)، یکی از نمایش‌گردان‌های بین‌المللی تیت، در مورد افتتاح نمایش با یکی از اولین خودنگاره‌های هنرمند با عنوان «مرد فرهیخته در تلاش برای فتح پایتخت» (a sophisticated man about to conquer the capital) خبر داده است. او در خصوص نمایش آثار سزان به ترسیم وقایع، مکان‌ها و ارتباطاتی که موجب شکل‌گیری کار یکی از برجسته‌ترین هنرمندان اواخر قرن نوزدهم شده است، اشاره می‌کند. سیدلینا می‌گوید:

«سزان شاهد تغییرات سیاسی و اجتماعی ناگهانی در فرانسه، از جمله رفت‌وبرگشت بین جمهوری‌خواهی تا امپراتوری، شوک ناشی از آشفتگی‌های اجتماعی کمون پاریس و بعدها ماجرای دریفوس بوده است.»

سزان که از برجسته‌ترین نقاشان سبک امپرسیونیسم به‌شمار می‌رود، در دوره‌ای از زندگی خود از صحنه‌ی هنری پاریس فاصله گرفت و برای مدتی شهر پرُوِنس (Provence)، واقع در جنوب شرق آسیا، را برای سکونت انتخاب کرد تا سبک شخصی خودش در هنر را دنبال کند. هرکدام از سالن‌های تیت به نمایش بخش خاصی از آثار او می پردازد؛ نقاشی‌های او از کوه‌های آهک پرونس تا استحمام‌کنندگان (Bathers)، که در بازه‌ی زمانی سال‌های ۱۸۹۴ تا ۱۹۰۵ خلق شده‌اند، در کنار پرتره‌های او از همسر و پسرش در این سالن‌ها به نمایش درمی‌آید. پل سزان علاوه‌بر این‌که بین نقاشان امپرسیونیست هم‌دوره‌ی خود از شهرت به‌سزایی برخوردار بود، یکی از پیشگامان جنبش پست‌امپرسیونیم هم به‌شمار می‌رود و آثار و سبک نقاشی‌هایش بر نقاشان سده‌های نوزدهم و بیستم تأثیر به‌سزایی داشته است. به‌واسطه‌ی ابتکار سزان در سبک و ترکیب‌بندی آثارش و تأثیری که بر هنرمندان هم‌دوره‌ی خود داشته است، بسیاری از مورخان او را «پدر هنر مدرن» می‌نامند. 

چند سال پیش ساموئل کورتالد (Samuel Courtauld)، یکی از متولیان موزه‌ی تیت، بودجه‌ای را برای خرید آثاری از هنرمندان که در قالب مجموعه‌ی ملی جای می‌گیرند اختصاص داد که آثار پل سزان هم یکی از آن‌ها بود. بنابراین تیت از همان زمان تبدیل به اولین موزه‌ی عمومی در انگلستان شد که آثاری از پل سزان را در اختیار دارد و این نقاشی‌ها بخش مهمی از منابع تصویری موزه را دربرمی‌گیرند.

منابع:
www.theguardian.com