دِوِین ولنتاین در 86 سالگی درگذشت

منبع: «ARTnews»

دِوِین ولنتاین، مجسمه‌سازی که پلاستیک را به اثری هنری تبدیل کرد، در 86 سالگی درگذشت. او هنرمند وابسته به جنبش هنری «نور و فضا» و از اولین هنرمندانی بود که پلاستیک را به‌عنوان ماده‌ای هنرمندانه به کار برد. یکی از نمایندگان گالری ولنتاین، آلمین رِچ، روز یکشنبه خبر درگذشت او بر اثر بیماری را اعلام کرد. 

ولنتاین عضو گروهی از هنرمندان کالیفرنیای جنوبی بود؛ گروهی که در طول دهه‌ی 60 میلادی مواد صنعتی را در راستای ابزار متعالی و مینیمال به کار گرفتند. برخی از مجسمه‌سازان به‌دلیل وسواسی که نسبت به سطوح صاف و حسی داشتند، هنرمندان «فینیش فتیش» (Finish  Fetish) نامیده می‌شدند. این عنوان به سبک هنری مربوط به پاپ آرت، مینیمالیسم و نور و فضا اشاره دارد که در دهه‌ی 1960 در جنوب کالیفرنیا رواج پیدا کرد. آثار هنری با این سبک اغلب دارای سطوحی براق و نرم با طرح انتزاعی هستند که از فایبرگلاس یا رزین ساخته شده است.

بعضی از منتقدان آن دوره به تمسخر این اصطلاح را به کار می‌بردند، در حالی که ولنتاین با مهارت بسیار و با هدف برانگیختن انواع جدیدی از ادراک نوری از طریق پلاستیک، مواد مورد نیاز را انتخاب می‌کرد. استفاده از پلاستیک در دهه‌ی 60 میلادی برای ولنتاین که حالا هنرمند‌ی بالغ‌تر شده بود، به یک مانع تبدیل شد. در آن روزها نقاشی بر دنیای هنر حاکمیت می‌کرد و آثار ولنتاین که از پلاستیک ساخته شده بود، برای گالری‌ها قابل قبول نبود. اولین‌بار آثار ولنتاین توجه گالری‌داری به نام لئو کَستِلی را به خود جلب کرد. در سال 1964 داگلاس کریسمس، یک دلال هنری در لس‌آنجلس، اولین نمایشی انفرادی ولنتاین را در کالیفرنیا برگزار کرد.  او با هنرمندانی مانند رابرت اروین و لری بل و مجسمه‌ساز مینیمالیست نیویورکی، دن فلاوین در ارتباط بود. 

دِوِین ولنتاین در سال 1936 در فورت کالینز کلرادو به دنیا آمد. در کودکی علاقه‌ی شدیدی به کشیدن اسب داشت و رویای هنرمند شدن را در سر می‌پروراند. او در مقطع کارشناسی دانشگاه کلرادو در رشته‌ی هنر تحصیل و سپس مدرک ارشد هنر را از مدرسه‌ی هنر ییل در نورفولک کانکتیکات دریافت کرد. او در طول مسیر هنری خود از راهنمایی هنرمندانی همچون ریچارد دیبنکورن، فیلیپ گاستون و کلیفورد استیل بهره برد.

مهم‌ترین اثر ولنتاین در سال 1975 توسط بَکستِر تراوِنول لِبارِتوریز (Baxter Travenol Laboratories) در دیرفیلد ایلینوی سفارش داده شد. این اثر با عنوان «ستون خاکستری» (Gray Column) (1975) تا زمانی که مؤسسه‌ی حفاظت گِتی (Getty Conservation Institute) آن را ترمیم کرد، ناشناخته ماند. این اثر توسط موزه‌ی گتی در نسخه‌ی 2011 «زمان استاندارد اقیانوس آرام» (Pacific Standard Time) به نمایش گذاشته شد؛ مجموعه‌ی نمایشگاهی که تاریخ هنر کالیفرنیا را مورد توجه قرار می‌داد. پس از نمایش گِتی، آثار ولنتاین توسط موزه‌ی هنرهای مدرن نیویورک و موزه‌ی هنر کانتی لس‌آنجلس خریداری شد.
پس از ستون خاکستری، ولنتاین استفاده از رزین پلی‌استر را به‌دلیل سمی بودن متوقف کرد. علی‌رغم اینکه کار برای او در مراحل بعدی حرفه‌اش سخت‌تر شد، اما ولنتاین تا دهه‌ی آخر عمر خود به ساخت مجسمه‌ ادامه داد.