درباره اثر

چارلز حسین زنده‌رودی یکی از مهمترین هنرمندان مدرن ایران است. او که به شکل متمایزی موتیف‌های سنتی ایرانی را استادانه در زیباشناسی پیش‌رو حل کرده، از پیشگامان سنتگرایی نو در ایران شناخته می‌شود. روش انتخابی او، خطاطی، یکی از جا افتاده‌ترین شیوه‌های بیان هنری رسمی و رایج در تاریخ ایران است، اما زنده‌رودی با تاکید بر فرم به جای معنا، و با تقلیل کلمه‌ی نوشتاری به ساختار بنیادین و زیباشناسانه‌ی آن، ارزش‌های سنتی در خطاطی ایرانی را از بین می‌برد. نوشته‌های زنده‌رودی عمدا ناخوانا هستند و مفهومی ندارند، به این شکل از قید و بند محدودیت‌های زبانی آزاد شده و شکلی جهانی به خود گرفته‌اند که شیوه‌ی کهن خطاطی را از ابهام نجات داده و جایگاه تازه‌ای به آن در هنر معاصر بخشیده است. آثار مجموعه‌ی حاضر که در دهه‌ی 70 میلادی خلق شده‌اند، نقطه عطفی در خطاطی با رویکردی پیش‌روتر، بافتدارتر، اصولی‌تر و حساب‌شده‌تر هستند. آیکانوگرافی متراکم در آثار اولیه‌ی او جای خود را به تاکید بیشتر بر شکل حرفی واحد و تکرار شونده داده که موجب خلوص در فرم شده است، مسئله‌ای که در آثار همانند اولیه‌ی او به چشم نمی‌خورد. همچنین اثر حاضر تغییری مفهومی محسوب می‌شود که از مباحث واضح سنتی فاصله گرفته است و بیشتر به زیباشناسی‌ای خالص و بافتدار نزدیک می‌شود که بر عناصر بصری و فکری در تصویر حروف به جای دلالت‌های زبانی آن‌ها تاکید دارد. (منبع: www.bonhams.com)

نتایج قبلی

• حراج تهران, هنر کلاسیک و مدرن ایران, 6 بهمن 1402, قیمت فروش رفته: 15,620,000,000 Toman

شناسنامه اثر

از مجموعه خصوصی، نیویورک