بهره‌گیری از بازی نور و فرم و ایجاد ترکیب‌بندی‌های نامتعارف با رویکردی انتزاعی به سوژه‌ها، شاخص‌ترین ویژگی آثار محمدرضا میرزایی است. عکس‌های او از منظر فرم در مسیری میان واقع‌نمایی و انتزاع و از منظر موضوعی، میان نمایش واقعیت و یا بازسازی آن به شیوه‌ای شخصی در حرکت است. ...
همه را بخوانید
قیمت برآورد و فروش آثار هنری در حراجها نشانگر
ارزش قطعی و بهروز آثار هنرمند نیستند
“عکس‌های محمدرضا میرزایی را می‌توان ترکیبی شاعرانه از ادبیات و عکاسی دانست. او با نزدیک شدن به انتزاع در آثارش، زبانی فراگیر و مشترک را برای انتقال مفاهیم ذهنی خود به مخاطب یافته است. “
بهره‌گیری از بازی نور و فرم و ایجاد ترکیب‌بندی‌های نامتعارف با رویکردی انتزاعی به سوژه‌ها، شاخص‌ترین ویژگی آثار محمدرضا میرزایی (متولد ۱۳۶۴)، عکاس معاصر است. عکس‌های او از منظر فرم در مسیری میان واقع‌نمایی و انتزاع و از منظر موضوعی، میان نمایش واقعیت و یا بازسازی آن به شیوه‌ای شخصی در حرکت است.
محمدرضا میرزایی در تهران متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته‌ی گرافیک از هنرستان صدا و سیماست. میرزایی در مقطع کارشناسی به‌سبب علاقه‌مندی به ادبیات و تاریخ هنر، در رشته‌ی زبان و ادبیات ایتالیایی تحصیل کرد و بعدها تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی‌ارشد رشته‌ی هنرهای زیبای دانشگاه پنسیلوانیا ادامه داد. در سال ۱۳۹۳ از این مقطع فارغ‌التحصیل شد و هم‌اکنون دانشجوی دکتری تاریخ هنر دانشگاه کالیفرنیاست. این هنرمند علاوه‌بر خلق آثار هنری، در زمینه‌ی ترجمه، نویسندگی و نقد هنری در انتشاراتی چون «حرفه هنرمند» و نشریه‌ی «کارنما» فعالیت داشته است.
“عکس‌های محمدرضا میرزایی را می‌توان ترکیبی شاعرانه از ادبیات و عکاسی دانست. او با نزدیک شدن به انتزاع در آثارش، زبانی فراگیر و مشترک را برای انتقال مفاهیم ذهنی خود به مخاطب یافته است. “
عکس‌های محمدرضا میرزایی را می‌توان ترکیبی شاعرانه از ادبیات و عکاسی دانست. او با نزدیک شدن به انتزاع در آثارش، زبانی فراگیر و مشترک را برای انتقال مفاهیم ذهنی خود به مخاطب یافته است. عنصر نور همواره نقش پررنگی در عکس‌های او دارد. در مواردی نور آشکارکننده‌ی فرم‌هاست و در مواردی دیگر به موضوع اصلی بدل می‌شود؛ به‌طوری‌که عناصر دیگر قابل‌تشخیص نیستند. از دیگر ویژگی‌های آثار این هنرمند می‌توان به بی‌زمان‌و‌مکان بودن اشاره کرد که جنبه‌ای نمادین به آن‌ها بخشیده است.
از نخستین مجموعه‌عکس‌های میرزایی می‌توان«آدم‌ها»، «دیدارها» و «Rewind» را نام برد که در ادامه‌ی هم خلق شدند. او در دهه‌ی هشتاد آثار خود را در نمایش‌های گروهی و انفرادی متعدد و در گالری‌هایی چون گالری سیحون، گالری راه ابریشم، گالری فوتو لوفت مسکو و گالری امپتی کوارتز دبی ارائه داده است.
آثار محمدرضا میرزایی در بی‌ینال فوتوگرافیکا بوگوتا و نمایش سالانه‌ی عکس بیل/بین به نمایش درآمده است. وی هم‌چنین برنده‌ی چند جایزه ازجمله جایزه‌ی «لوگولند» در سال ۱۳۹۱ است. این هنرمند طی سال‌ها فعالیت حرفه‌ای خود، علاوه‌بر نمایش آثار، به برگزاری نشست‌ها، همکاری با وب‌سایت «عکاسی» و تدریس در آموزشگاه «عکاسی حرفه‌ای» پرداخته است.
ارائه‌ی آثار «مجموعه‌عکس‌های جدید» و «مجموعه‌عکس‌های جدیدتر» محمدرضا میرزایی در گالری اُ و گالری شماره شش تهران در اواسط دهه‌ی نود، از شاخص‌ترین نمایش‌های انفرادی این هنرمند به‌شمار می‌آید. در سومین ارائه‌ی آثار این مجموعه که در سال ۱۳۹۷ در گالری اُ تهران برگزار شد، حضور پرتره قابل‌توجه بود و آن‌ها را از عکس‌های پیشین مجموعه متمایز کرد. دیگر آثار این هنرمند در نمایش‌های انفرادی «اگر نگفت که دوستت دارد» در گالری وُکس‌پوپولی فیلادلفیا، مجموعه‌ی «به امید دیدار» در گالری مای‌کامرا ایتالیا و «دوباره یک‌بار دیگر» در گالری اُ تهران در دهه‌ی نود ارائه شده است.
جدیدترین آثار محمدرضا میرزایی با عنوان «کارت‌پستال‌ها» در سال ۱۳۹۹ به‌نمایش درآمد. این مجموعه شامل تصاویری کاملاً انتزاعی با تمرکز بر ترکیب و نمایش رنگ‌هاست که در ساعات و حالات مختلف ثبت شده و نمایان‌گر مفاهیمی ناب از جهان هنرمند است. آثار محمدرضا میرزایی تاکنون در سه کتاب «چیزی که ندارم»، «اینک خورشید می‌دمد» و«دیالکتیک دیدن» در آمریکا و ایتالیا منتشر شده‌اند.
