وجود هنرمند مرکز اثر اوست و هدایت کننده ی اصلی ! اگر ما برای او هدفی تعیین کنیم ,اثر تمام ارزشش را از دست میدهد او باید انچنان که حس میکند نقاشی کند. اگر این لذت خود بودن حاصل شود پیروزی هنرمند حاصل گشته است . هنرمند با اثرش خود و زندگی اش را به ما نمایش می دهدو مارا به میهمانی دعوت میکند. حال این میهمانی میتواند باشکوه باشد ,غمگنانه باشد,مشوش باشد,شاد و فرحبخش باشد ,ترسناک باشد و.... با تمام این تفاسیر سخت به این جمله مارسل دوشان معتقدم که میگفت تابلویی که شوکه نمیکند ,ارزش دیدن ندارد. سعید دولتی تیرماه ۹۸