این دوره از نقاشی‌ها در جریان گذراندن روزهای کاری در استودیوی طراحی گرافیک یا اغلب آخر هفته‌ها در دوران همه‌گیری کووید در کوه‌های شمال تهران، به هنگام دیدن مناظر شکل گرفته‌اند. هر پیکسل تصویر در آن به یک ضربه‌ی قلم‌مو تبدیل شده و بیننده هر چه از کارها بیشتر فاصله بگیرد، تصویر واضح‌تری را می‌بیند؛ سبکی با روند اجرایی کند، آهسته و پیوسته برای رسیدن به یک منظره از کوه. اکثر تصاویر اولیه‌ی این مجموعه هنگام کوهنوردی توسط خود نقاش عکاسی شده‌اند و برخی نیز برگرفته از عکس‌های دیجیتالی است که در اینترنت یافته شده‌اند./// آفرینندۀ این آثار باور دارد امروزه مرز زندگی حقیقی و مجازی بسیار کمرنگ شده است، تا جایی که گاه خاطرات مجازی از آنچه فرد در حقیقت زیسته است پررنگ‌تر و واقعی‌تر می‌نمایند. ویدئوآرت به نمایش درآمده در نمایشگاه تصویری ثابت بر روی یک صندلی خالی است و صدای جیرجیرک‌ها در فضای اطراف شنیده می‌شود. این ویدئو در دوران قرنطینه‌ی کرونا در شهر کرمونای ایتالیا ثبت شده است.