ظرف از هر نوع و جنس که باشد، چنان‌که از تعاریف آن بر می‌آید، به شیئی دلالت دارد که چیزی را در خود جای می‌دهد، چیزی از گونه «ماده» که امر «مصرف» بدان معنا می‌بخشد. در غیاب مصرف اما ظرف معطوف به ماهیّت خود می‌گردد و معنای وجودی خویش را در بر می‌گیرد. این‌گونه است که وقتی سویه‌ی «مصرفی» ظرف از آن سلب می‌شود، سویه‌ی «شیءواره‌گی»‌اش هر چه بیشتر عیان می‌گردد و ظرف از وجه پدیداری خود به دور می‌افتد و به نوعی وادی «بی‌زمانی» در می‌غلطد، به عرصه‌ای شبیه «فراموشی». در این موقعیت، ظرف تماماً قائم به ذات خویش است و مفهوم آن برساخته و برآمده از عمق ناشناخته آن./// حال کافی است که دستی آن را از گستره بی‌کرانگی «شی‌ء» به ساحت کرانه‌مند «ظرف» بکشاند تا بار دیگر پذیرای چیزی در بطن خود گردد. اینجاست که انباشت معنا مجال آن می‌یابد که از بطن ظرف به بیرون آن تراوش کند و از رهگذر ناپیدای مصرف، به جان انسان‌ها رخنه نماید. این دگردیسی معنایی میان ظرف و شیء، میان «بیرون» و «درون» به طور پیوسته در حال نوسان است. مجموعه‌ی حاضر، درک این وضعیت را دست‌مایه کار خویش قرار داده است.

تا اطلاع ثانوی به دلیل موج جدید ویروس کرونا، گالری اعتماد تعطیل است و بازدید به صورت محدود فقط با دعوت یا قرار قبلی امکان پذیر می‌باشد. بازدید خصوصی: جمعه 18 تیر بازدید عمومی همراه با هماهنگی قبلی: 19 تا 29 تیر - لطفا برای تعیین وقت قبلی با تلفن‌های گالری در تماس باشید. - این نمایش را از طریق لینک زیر می‌توانید آنلاین مشاهده کنید: http://www.galleryetemad.com/index.php/Tehran/page/virtualexhibitions