می خواهم بخشی از آن را با خود به خانه بیاورم، قاب کنم و برای همیشه در گوشه ای در دلم... در ذهنم... جلوی چشمانم... در همه وجودم جای دهم. بعد من می شوم قطعه کوچکی از بازتاب آن همه بزرگی. هر کس به من نگاه کند او را می بیند و آن همه شکوه و زیبایی و عظمت را. حال ما با هم یکی شده ایم. او در خانه من است و من در خانه او. او همیشه مأمن من بوده است. زهرا مرصوص