مسخ. [م َ] (ع مص) صورت برگردانیدن و بدتر کردن است. گرچه خودِ واژه، مسخ گشته و یادآور کتاب کافکا است. مسخ یکی از مهمترین موضوعاتی است که در عصر مدرن برای نشان دادن هویت تکه پاره انسان ها مورد توجه نویسندگان قرارگرفته است. شخصیت اصلی این داستان ها دچار مسخ جسمی یا روحی می شود تا معنا و محتوای مورد نظر نویسنده را به مخاطب منتقل کند؛ اما از آنجا که من فکر می کنم محتوا در ذهن مخاطب تغییر شکل می دهد و هرگز نویسنده مخاطبی چون خودش برای فهم اثرش پیدا نمی کند، داستان ها را از منظر خود دوباره ارائه کرده‌ام:/// • در چیدمان "زمانی که یک اثر هنری بودم" کلمات به نور تبدیل می شوند و بخش هایی از کتاب در پیش روی مخاطب قرار می گیرند تا محتوا در ذهن مخاطب با ارجاع به متن اصلی و با توجه به بازی سایه خودش بر روی متن و دیوار و قرارگیری در جایگاه اثر هنری باز هم دگرگون شود. • کتاب هایی که تکه پاره گشته اند و دوباره به هم بافته شده اند تا با تغییر فرم، محتوایی جدید بوجود بیاورند. محتوایی که مدام به فرم نزدیک و نزدیک تر می شود، تا جایی که به صورت نقشه ی فرش در می آیند و همان اندک کلمات باقی مانده در کتاب ها را که سازنده ی محتوای مسخ شده ی جدید بودند را از دست بدهیم و تنها با فرمی دو بعدی طرف شویم. • کتاب هایی که به زبان غیرقراردادی اوریگامی قابل خوانش نیستند و تغییر فرم از شکلی به شکل دیگر را نمایش می دهند. همراه با زیرنویس های منتخب من به عنوان خواننده که گویی متن جدیدی را به وجود آورده ام و یا بدون زیرنویس که کار را بیش از پیش دشوار می-کنند. • مسخ و دگرگونی اطلاعات در دنیای دیجیتال و منابع غیر موثق که داستانی دروغین را به عنوان داده ای دست اول دست به دست می کنند، در چیدمان استکان ها دیده می شود. • فرمی که با بافته شدن و قرار گرفتن در یک حجم وارد بُعد سوم می شود تا محتوا برای چندمین بار دچار دگردیسی شود.