نمایش در هر دو فضای گالری

این مجموعه بعضی از فرمهای شکل دهنده‌ی هنر حبیب فرج آبادی را به تصویر می کشد. این آثار به معنی خود انتزاعی تنها از واقعیت ها یا تصاویری نیست که مارا احاطه کرده بلکه این خود انتزاع است کاری که از ابتدا با یک انگیزه‌ی نا خود آگاه شکل گرفته است در مسیری آگاهانه اما بی انتها، تصاوری فرج آبادی به زبانی بیگانه و در عین حال کاملا آشنا و جهانی ارتباط برقرار می کنند هرچند مبهم اما در حافظه‌ی بصری ما ثبت می‌شوند این برخورد سرنخی برای عمل آفرینش می‌باشد نه آنچه که فقط به نمایش در می‌آید