«نغمه نیستم که بخوانی» عنوان ویدیویی سه کاناله از تورج خامنه‌زاده است و در آن به مسائل و دغدغه‌های نسلی در ایران می‌پردازد که جنگ، رکود اقتصادی و تحریم‌های گسترده طی سال‌های اخیر هر جز زندگی را تحت تاثیر قرار داده و پدیده‌ی مهاجرت را برایشان پررنگ کرده است. در این فضاسازی استعاری، آب که محیط زیست خوگرفته‌ی سوژه نیست حائل میان پیام فرستنده و گیرنده می‌شود و رابطه با محیط بیرونی را مختل می‌کند. مقاومت و تاب هر سوژه در این موقعیت نامانوس متفاوت از دیگری است و هریک دیر یا زود، منصرف و دلزده از میل به شنیده‌شدن کلامش، مجبور به ترک آن برای زندهماندن می‌شود. در روایت ویدیویی «نغمه نیستم که بخوانی» سوژه‌های روایتگر هر یک در قابی مجزا سعی در ایجاد دیالوگ میان «خود» و «آنها»ی دور از دیدرس و بین «اینجا» و «آنجا»ی دور از دسترس دارند. تورج خامنه‌زاده عمدتا پروژه‌هایش مبتنی بر عکس و تصویر است و در این تصاویر که همچون برش‌هایی از صحنه‌های نمایشی تئاتر گاه اغراق‌آمیز و ناواقعی است و گاه واقعگرایانه، همواره دغدغه‌هایی در باب مسائل و تنش‌های اجتماعی و فرهنگی با محوریت انسان، پیکره‌ی اصلی محتوا را تشکیل می‌دهند. مرگ، زمان، چرایی حضور، دگرگونی، بحران و فراموشی از پدیده‌های مستتر در این موضوعات است.
