سبک و شيوه واقعگرايي هندسي بيانگر چشماندازي به جهان است، يعني از درونمايه يک «نگاه» روايت ميکند، که جهان را خانه مشترک همه موجودات و نه تنها انسان مي داند. اين خانه مشترک نيز طبيعت است که ميدان نمايش در تابلوهاي من است. هنوز نکته قابل توجه در لم و سبک نقاشي واقعگرايي هندسي، درگير نمودن بيننده اثر در تابلو است، يعني خطوط ترسيمي با دقت گرافيکي پديده ها را نمايش مي دهند و هر خط مسير مشخصي داشته و نگرنده ، نه تماشاگر منفعل و يا "مصرف کننده" هنر، بلکه خودش امکان سنجش اثر را دارد. به بيان روشن تر؛ بيننده و نقا