در میان توده‌های برفريال پلی خواهم ساخت. نه از تکه تکه‌های یخ سرد، که از ذره ذره‌ی خیالم. بگذر و مپرس آن لحظه‌ها که نبودی چگونه خشت خشت رویا برهم گذاشتم تا مفری برای آمدنت باشد. که نیامدی. بار و بنه‌آم را چنان بستم که هرگز باز نشود