قابل بازدید در «هفته‌ی هنر تیر»

کارهای مصطفی دره‌باغی رفتن و برگشتنی دائمی در زمان است. زمان هم به معنی کمیت فیزیکی مجردی که با ساعت اندازه‌گیری‌اش می‌کنیم و هم به معنی محیطی که زندگی آدم، مثل آب برای ماهی، در آن جریان و تداوم دارد و همه‌ی کار و بار و رفتار و کردار او، و طبعا آنچه می‌گوید و می‌سازد تابع آن است.