قابل بازدید در «هفته هنر تیر»

در نقاشی یعقوب امدادیان با صراحت فرم، رنگ و وسعت فضا روبرو می شویم. امدادیان اساسا یک منظره نگار است. اما نه در معنای متعارف آن، او طبیعت را دوست دارد، ولی صور و ابعاد آن را در هندسه ی خاص خود تعریف میکند. منشا رویکرد او به طبیعت را شاید بتوان به تجربه های دیداری سالهای کودکی در چشم اندازهای اطراف تبریز دانست. جاییکه خود را ناگهان زیر آسمان روشن و پهناور و در برابر کشتزارهای گسترده تا افق می یافت. شاید هم علاقه او به افقهای رفیع از چنین تجربه هایی ناشی شده باشد. به هر حال مسئله فضای باز دل مشغولی همیشگی اوست. چه در منظره هایی که از کشتزار ها یا بیابان ها کشیده است و چه در ترکیب بندیهای نیمه انتزاعی که در آنها به نشانه هایی از زمین و آسمان بسنده کرده است. امدادیان با تسلط بر وسایل تصویری و امکانات بیانی آنها به خوبی می تواند نگرش خود به طبیعت ایران را به ما بقبولاند. رویین پاکباز