در این نمایشگاه کارهای اخیر احدی که شامل مجموعه ای از ابژههای رسانه-تلفیقی عکس بنیاد و متن محور؛ مجموعه ای از چیدمان های مجسمه ای؛ و لایت باکس می باشند، به نمایش در می آیند. تمامی کارهای این نمایشگاه در کنشی به ویژگی های خاص معمارانه، و البته جغرافیایی شهری مکان گالری تولید شده اند.
ین تصاویر و نوشته های پوشیده شده شرایط بصری بیننده را در محدوده دوگانه ی دیرین «مدفوع آدمی و طلا» (و البته کنش تقابل بین این دو) تعریف می کنند. دوگانه ای که در هنر (و البته ورای آن) رئوس یک نظام ارزشی دو-قطبی را نشانه دار می کند. این نمایشگاه تلاش می کند تا با ساخت یک استعاره معنایی به وضعیتی از معضل نشانه شناختی امروز اشاره کند، که از طریق آن رژیم های معاصر مولّد تصویر، شرایط رابطه سوژه های فردی و گروهی را با «امر ایدئولوژیک» تنظیم می کنند. متعاقبا، «گُه بله آکادمی»مساله خود را معطوف به روابط تصادفی (contingent) میان ابژه هنر و امکان پذیری «معنی» می کند؛ به این امید که بتواند «معنی» و «شیئیت» را در صحنه ای از درون دچار تناقض قرار دهد - تناقضی که اینجا به میانجی نقوش همگن کننده تور انگیخته شده، و خود را به شکل تمایز میان «طلا» و «گُه» نشان می دهد.
