برای این که بتوان طبیعتِ انسان را درک کرد نیازی نیست مطالعات زیادی در حوزه انسان شناسی، زیست شناسی اجتماعی، هستی شناسی و از این دست انجام شود. کافیست در همین خواستنِ بی‌حد و حصر بشر برای بیشتر داشتن درنگ کرد و پذیرفت که انسان خودفریب است و از طبیعت خود رهایی ندارد. این چرخه‌ی بی سرانجام از دور حماقت‌بار به نظر می‌رسد ... (بخشی از استیتمنت نمایشگاه)