من این درخت را بر رهگذار سال در چار جامه دیده‌ام و آزموده‌ام بسیار چامه نیز برایش سروده‌ام در جامه‌ی فرشتگی برف با آستین کوته روزان فرودین با سبز بیکرانه‌ی تابستان همچون حریر نرمی در باد وزان با زرد و سرخ رشته‌ی ابریشم خزان در هیچ جامه جلوه نیفزود آنسان که وقت نو شدن از عمق کهنگی در روزهای آخر اسفند در جامعه‌ی بلیغ و بلند برهنگی -محمدرضا شفیعی کرکنی